شعر طنز: سیاسی، اقتصادی، عاشقانه و عارفانه!

^{از مرحمــت جناب عالـــی
من مانده ام و دو جیب خالی}

^{از پل که خرت گذشت ، حتی
چرخی نزدی دریــن حوالی}

^{از موهبت اجــاره مسکن
انـدام همه شده خـلالـی !}

^{یک عده برای خوردن نان
هر جا بکنند “مایه خالی! ”}

^{دریای خزر به ما چه مربوط
شاعر تو چقدر خوش خیالی!}

^{نفتی سر سفره ها نیامد
این بود طریق ماست مالی!؟}

^{گر کل جهان به ما کند پشت
خوش باش! چرا که هست عالی}

^{پوتین ِ گلم ، سرت سلامت
با تو نرسد به ما ملالی!}

^{از بیت نهم به بعد بگذار
قدری بکنیم عشق و حالی!}

^{من سوخت هسته ای نخواهم
ای دوست ! تو لااقل زغالی ،}

^{در منقل خالی ام بریزان
تا نشئه شوم درین لیالی!}

^{پرواز کنم در اوج رویا
آسوده ! بدون قیل و قالی}

^{سیراب شوم زجام عرفان
سرخوشتر از “احمد غزالی”(۱)}

^{یک لحظه به جای “شیخ اشراق” (۲)
پاسخ بدهم به بی سوالی}

^{در منطق کشک و کشک سابی
تحقیق کنم یکی ، دوسالی!}

^{“عریان ” که شدم شبیه “طاهر”
خود را بزنم به بی خیالی}

^{درسایه ی بید و شرشر آب
دامانی و دامی و غزالی…!}

^{این مرد ِ مجرد جنوبـی
سیم اش بنموده اتصالی!}

^{سرسبز شود جنوب ، ای کاش
ما را برسد زنی شمالـی!
…..
بانو به جنوب خواهی آمد؟
یا بنده بگیرم انتقالی؟!}

 

^{سروده: راشدانصاری}