رابرت سولو (Robert Solow)، عمده شهرت خود را مدیون کار بر روی نظریه رشد اقتصادی است. وی به همین دلیل جایزه نوبل اقتصاد در سال 1987 را از آن خود کرد. در حقیقت، سولو مبتکر چارچوبی نظری است که می‌تواند در بحث عواملی که پشتوانه رشد اقتصادی هستند در دو جنبه نظری و کاربردی قابل استفاده باشد. این چارچوب همچنین می‌تواند برای اندازه گیری نقش عوامل مختلف تولید در رشد اقتصادی مورد استفاده قرار گیرد.
