کمی پایینتر از میدان فردوسی ابتدای خیابان منوچهری، کنار میدانی کوچک که مجسمهای فلزی در میان آن خودنمایی میکند به محل اصلی تجمع دلالان ارز شهره شده است. شکل گیری تجمع حول این میدان و خرید و فروش دلار به روش چوبزنی در میانههای روز رفته رفته به رسمی همیشگی تبدیل میشد که به یکباره شرایط بازار تغییر کرد. روزهای هیجانی که در سال 91 حال و هوای ویژهای به این خیابانِ تاثیرگذار در اقتصاد ایران داده بود، به سر آمد تا بازگشت آرامش به چهاراه استانبول، فضای جدیدی را در میدان اقتصاد حاکم سازد. دیگر از گعدههای پرجمعیت در ابتدای خیابان منوچهری خبری نیست. دلالها هم دلیلی بر بازارگرمی نمیبینند. دیگر خرید ارز با هدف کسب سود در بازار ارز جریان ندارد. سوداگری به پایان راه رسیده و تنها نیازمندان واقعی به ارز مسیر خود را به سمت میدان فردوسی تغییر میدهند. بازار مسکوکات نیز هیچ نشانی از هیجانات سالهای گذشته ندارد. کاهش چشمگیر قیمت دلار و سکه طی یک سال و نیم گذشته موجب شد بسیاری از سرمایه گذاران در این بازارها با زیان مواجه شوند و سرمایه خود را با تجربه تلخ شکست از میدان سوداگری خارج سازند. بررسی میزان سود و زیان در بازارهای مالی و واسطهای نشان میدهد که در سال جاری نیز بازدهی این بازارها نتوانست جذابیتی برای سرمایههای سرگردان ایجاد کند.
سایر بازارها نظیر خودرو و مسکن نیز به ثبات و رکود تکیه زدهاند تا سوال اصلی صاحبان سرمایههای خرد بی پاسخ باقی مانده باشد. سرمایههای کلان نیز در شرایط رکود اقتصادی نتوانستهاند بازدهی مطلوبی از مسیر فعالیتهای مولد برای صاحبان خود رقم بزنند. برآوردهای آماری نشان میدهد که هیچکدام از بازارها در بازدهی به پای بازار پول نرسیدهاند و در سال 93 سپردهگذاری در بانک سوددهترین محل برای سرمایهگذاران بوده است.