امروزه توجه کشورها به بخش اقتصادی افزایش قابل توجهی داشته است. فعالیتهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی گاه در زیر سایه اقتصاد و توان مالی دولتها قرار میگیرد و سرنوشت یک کشور را تغییر میدهد.
هنگام بررسی وضعیت اقتصادی دولت ها، میزان بدهی خارجی از معیارهای قابل توجه است. بدهی خارجی به معنای آن بخش از بدهی کشورها است که از وام دهندگان خارجی ازجمله بانک های تجاری، دولت ها یا موسسات مالی بین المللی قرض گرفته شده است. این نوع بدهی شامل بدهی عمومی (دولتی) و خصوصی است. بدهی عمومی دربردارنده قرض گرفتن پول یا اعتبار از دولت دیگر است در حالی که نوع خصوصی، شامل پول و اعتباری است که از شرکت های خصوصی موجود در دولت های دیگر قرض گرفته می شود. طبق آمار منتشرشده از سوی World Fact Book سال 2012، اتحادیه اروپا با مبلغ 15 تریلیون و 950 میلیارد دلار در صدر فهرست بدهکاران دنیا قرار دارد.
این میزان به اندازه کل تولید همه کشورهای این اتحادیه در یک سال و 15 برابر کل تولید ناخالص داخلی ایران است. دولت آمریکا با 270 میلیارد اختلاف در رده دوم قرار گرفته است. در حالی که نام کشورهای اروپایی همچون آلمان و فرانسه در رده های بعدی به چشم می خورد، ژاپن به عنوان اولین کشور قاره کهن در این فهرست با سه تریلیون و 17 میلیارد دلار جایگاه پنجم را به خود اختصاص داده است. چین، یکی از بزرگ ترین قدرت های اقتصادی دنیا، با بدهی کمتر از یک تریلیون پایین تر از سنگاپور و هنگ کنگ ـ رقیبان خود در این عرصه ـ جای گرفته است. روسیه، پهناورترین کشور دنیا با 714 میلیارد و 200 میلیون دلار در رده بیست و دوم جای دارد.