رونمایی از توافق بزرگ ایران-چین

قائم مقام وزیر نیرو با اشاره به توافق بزرگ اقتصادی و صنعتی جمهوری اسلامی ایران و چین، اعلام کرد: حجم فاینانس‌های چینی از 23 میلیارد دلار به بیش از 50 میلیارد دلار برای تامین مالی کل پروژه‌های صنعتی، عمرانی و اقتصادی کشور افزایش یافت.

 

اسماعیل محصولی در گفتگو با مهر درباره آخرین وضعیت گشایش خطوط اعتباری چین در پروژه‌های بزرگ انرژی ایران به ویژه صنایع آب و برق، گفت: دولت تغییرات و نظراتی در روند بازگشایی خطوط اعتباری چین به طرف چینی ارائه داد.

 

قائم مقام وزیر نیرو در امور بین‌الملل با اعلام اینکه این تغییرات جدید دولت و بانک مرکزی ایران مورد تائید طرف‌های چینی قرار گرفته است، تصریح کرد: بر این اساس، حجم فاینانس‌های چینی برای تامین اعتبارات پروژه های صنعتی و اقتصادی کشور افزایش یافته است.

 

این مقام مسئول با تاکید بر اینکه پیش از این جمهوری اسلامی ایران و چین بر روی بازگشایی حدود 23 میلیارد دلار فاینانس برای طرح‌های صنعتی و عمراتی به توافق رسیده بودند، اظهار داشت: با انجام اصلاحات مورد نظر دولت، حجم فاینانس‌ها با افزایشی حدود دو برابری به حدود 50 تا 52 میلیارد دلار رسیده است.

13 واقعیت درباره اقتصاد و سیاست چین

1- شهرهای بزرگ چین بسیار آلوده است. واقعیت این است که چینی ها آب و هوا و محیط زیست را فدای توسعه کرده اند و هم اکنون در بسیاری از شهرهای بزرگ این کشور آلودگی هوا در حد کشنده و وحشتناک است. برای مثال در شهر پکن آلودگی هوا به ویژه در ماه های پاییز و زمستان به حدی می رسد که طبق تخمین ها معادل مصرف روزانه21 نخ سیگار برای ریه هر شهروند ساکن در این شهر ضرر دارد.


2- در چین قانون تک فرزندی حاکم است. هر چند در سال گذشته اصلاحاتی در این قانون اعمال شد و استثنائاتی در این قانون به عمل آمد اما شهروندان چینی مجاز به داشتن یک بچه بیشتر نیستند. با توجه به فرهنگ مرد سالار این کشور سالانه 1 میلیون مادر بی رحم چینی با متوجه شدن این نکته که جنین در رحم شان دختر است، چنین خود را سقط می کنند تا نوزاد پسر به دنیا بیاورند.

راه خروج / طرح خروج نظامیان از اقتصاد چین

^{طرح خروج نظامیان از اقتصاد چین تا حد زیادی با موفقیت همراه بود}

 

 

 

 

 

 

پیش از اعلامیه پرزیدنت «جیانگ زمین» برای خروج PLA (ارتش آزادی‌بخش خلق) از اقتصاد در سال 1998، حضور نیروهای نظامی چالش عمده‌ای برای اقتصاد ملی این کشور محسوب می‌شد. در سال 1993، نشریه اکونومیست تخمین زده بود اقدامات اقتصادی PLA نزدیک به شش میلیارد دلار درآمد سالانه به همراه دارد. در حوالی سال 1997، برآورد می‌شد فعالیت‌های تجاری PLA، بالغ بر سه درصد از GDP این کشور و نزدیک به سه میلیارد دلار در سال است. اگر چه این در مقایسه با سال‌های قبل یک کاهش محسوب می‌شد، می‌توان این موضوع را عمدتاً ناشی از برداشتن برخی از امتیازات خاص تجاری دانست. در سال 1995، حسابرسی نزدیک به 9 هزار تشکیلات اقتصادی از حدود 700 میلیون دلار سود اعلام‌نشده پرده برداشت.