مروری بر تاریخچه، چارچوب اندیشه‌ای و ساختار دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج

^{شاید نه مارشال و نه پیگو، هیچ‌کدام فکر نمی‌کردند روزی فرا برسد که یکی از شاگردان برجسته‌شان علیه تفکرات آنها قیام کند و انقلابی جهانی برپا سازد.
در تاریخ اندیشه اقتصادی، هرگاه نامی از دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج برده شود، بلافاصله اسامی این سه نفر در ذهن‌ها تداعی می‌شود: مارشال، پیگو و کینز. سه اقتصاددانی که هریک به تنهایی آنقدر معروف و اثرگذار هستند که صرف وجود نام آنها در تاریخچه یک دانشکده، افتخاری برای آن محسوب شود. این سه، از سال‌های آغازین اوج‌گیری دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج، هریک کوشیدند تا اعتبار علم اقتصاد و دانشکده خود را به درجه رفیعی برسانند. تلاش‌هایی که به نظر می‌رسد نتیجه داد و این نتیجه همچنان نیز پابرجاست. به‌گونه‌ای که هم‌اینک مکتب اقتصادی دانشگاه کمبریج، خود معرف نوع خاصی از اندیشه اقتصادی است.
آلفرد مارشال در سال 1885 میلادی، فعالیت خود به عنوان استاد اقتصاد سیاسی را در دانشگاه کمبریج آغاز کرد و تا زمان بازنشستگی‌اش در سال 1908 میلادی به این کار خود ادامه داد. مارشال به عنوان بنیانگذار «مکتب دانشکده کمبریج» شناخته می‌شد. مکتبی که در آن زمان تاکید ویژه‌اش بر موضوعاتی از قبیل بازدهی‌های فزاینده نسبت به مقیاس، نظریه بنگاه و اقتصاد رفاه بود. پس از بازنشستگی او نیز مسوولیت رهبری و هدایت این مکتب به ترتیب بر دوش آرتور سسیل پیگو و جان مینارد کینز گذاشته شد. در همان سالی که مارشال بازنشسته شد (1908)، آرتور پیگو به عنوان استاد اقتصاد سیاسی دانشگاه کمبریج برگزیده شد. او این سمت را تا سال 1943 میلادی حفظ کرد. یکی از نخستین کارهایی که پیگو انجام داد این بود که برای کینز حمایت مالی‌ای را جهت کار بر روی اثر «نظریه احتمال» فراهم کرد. پیگو و کینز نسبت به یکدیگر محبت و احترام متقابلی داشتند که تفاوت‌های اندیشه‌ای‌شان هیچ‌گاه مخاطره جدی‌ای را در این رابطه دوستانه‌شان ایجاد نکرد. تا اینجای کار، هم مارشال و هم پیگو، هر دو، در زمره اقتصاددانان نئوکلاسیک به حساب می‌آمدند.
و اما کینز. کینز در سال 1908 میلادی به عنوان مدرس در دانشگاه کمبریج شروع به فعالیت کرد. سپس برای مدتی از این کار کناره‌گیری کرد تا در خزانه‌داری انگلستان کار کند. او پس از آنکه در سال 1919 از سمت خود در خزانه‌داری استعفا داد، برای ادامه تدریس، مجدداً به دانشگاه کمبریج بازگشت. سرانجام کتاب معروف و انقلابی کینز تحت عنوان «نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول» نیز در سال 1936 میلادی به رشته تحریر درآمد و پارادایم غالب نئوکلاسیکی را به چالش کشید. به این ترتیب از آن سال به بعد دانشگاه کمبریج به محفلی برای نظریه‌پردازان اقتصاد کینزی بدل شد. به‌گونه‌ای که بعدها اقتصاددانانی نظیر پی‌یرو سرافا، مایکل کاِلکی، سر جان هیکس، خانم جون رابینسون و حتی جوزف استیگلیتز نیز که هر یک به گونه‌ای در زمره اقتصاددانان کینزی محسوب می‌شوند، فعالیت کردند.
بنابراین پس از گذشت بیش از یک قرن از زمانی که آلفرد مارشال به عنوان یک اقتصاددان نئوکلاسیک تمام و کمال، کرسی استادی اقتصاد سیاسی را در دانشگاه کمبریج بر عهده داشت، هم‌اینک دیگر نام دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج با اقتصاد کینزی عجین شده است.}

بهترین دانشگاه های جهان برای اقتصاد

<sup>آیا میدانید که رشته اقتصاد، رشته محبوبی میان ثروتمندترین افراد جهانست و تعداد زیادی از ملیاردرهای جهان، دانش آموخته و فارغ این رشته هستند؟ ازین لحاظ این رشته یکی از محبوبترین رشته های تحصیلی در جهانست و ارزش والایی در میان سایر رشته های تحصیلی در دانشگاههای برتر جهان دارد. 
در رده بندی جدید بهترین دانشگاه های جهان که از سوی سازمان «Quacquarelli Symonds» نشر شده، برترین دانشکده های اقتصاد را نیز رده بندی نموده است.
برای آماده ساختن این فهرست، سازمان «کواک کوارلی سایمندز» پرسشنامه‌ی را از استادان، دانشجویان و دانشگاهیان سرتاسر جهان پرسیده تا بهترین جا برای تدریس و تحصیل در رشته های مختلفی از جمله اقتصاد را شناسایی نمایند.

فهرست ذیل، 30 دانشگاه برتر جهان در رشته اقتصاد را نشان میدهد.
1- دانشگاه هارورد - Harvard University - امریکا
2- دانشگاه فناوری ماساچوستس - Massachusetts Institute of Technology - امریکا
3- دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی لندن - London School of Economics and Political Science - بریتانیا
4- دانشگاه ستنفورد - Stanford University - امریکا
5- دانشگاه کالیفورنیا - University of California, Berkeley - امریکا
6- دانشگاه شیکاگو - University of Chicago - امریکا
7- دانشگاه پرنستون - Princeton University - امریکا
8- دانشگاه یلی - Yale University - امریکا
9- دانشگاه پنسلوانیا - University of Pennsylvania - امریکا
10- دانشگاه کمبرج - University of Cambridge - بریتانیا
11- دانشگاه کلمبیا - Columbia University - - امریکا
12- دانشگاه آکسفورد - University of Oxford - بریتانیا
13- دانشگاه نیویارک - New York University - امریکا
14- دانشگاه کلیفورنیا لاس آنجلس - University of California, Los Angeles - امریکا
15- دانشگاه نارت وست - Northwestern University - امریکا
16- دانشگاه ملی سنگاپور - National University of Singapore - سنگاپور
17- دانشگاه کالج لندن - University College London - بریتانیا
18- دانشگاه ملی آسترالیا - The Australian National University - آسترالیا
19- دانشگاه توکیو - University of Tokyo - ژاپن
20- دانشگاه بوکونی - Università Bocconi - ایتالیا
21- دانشگاه ورویک - University of Warwick - بریتانیا
22- دانشگاه کورنیل - Cornell University - - امریکا
23- دانشگاه ملبورن - The University of Melbourne - آسترالیا
24- دانشگاه موناش - Monash University - آسترالیا
25- دانشگاه دیوک - Duke University - - امریکا
26- دانشگاه مشیگن، آن آربور - University of Michigan, Ann Arbor - امریکا
27- دانشگاه تورنتو - University of Toronto - کانادا
28- دانشگاه هانگ کانگ - The University of Hong Kong - هنگ کنگ
29- دانشگاه کلیفورنیا، سان دیاگو - University of California, San Diego - امریکا
30- دانشگاه علوم و فناری</sup> هنگ کنگ^{- The Hong Kong University of Science and Technology} 
 

مروری بر تاریخچه دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج

شاید نه مارشال و نه پیگو، هیچ‌کدام فکر نمی‌کردند روزی فرا برسد که یکی از شاگردان برجسته‌شان علیه تفکرات آنها قیام کند و انقلابی جهانی برپا سازد.

در تاریخ اندیشه اقتصادی، هرگاه نامی از دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج برده شود، بلافاصله اسامی این سه نفر در ذهن‌ها تداعی می‌شود: مارشال، پیگو و کینز. سه اقتصاددانی که هریک به تنهایی آنقدر معروف و اثرگذار هستند که صرف وجود نام آنها در تاریخچه یک دانشکده، افتخاری برای آن محسوب شود. این سه، از سال‌های آغازین اوج‌گیری دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج، هریک کوشیدند تا اعتبار علم اقتصاد و دانشکده خود را به درجه رفیعی برسانند. تلاش‌هایی که به نظر می‌رسد نتیجه داد و این نتیجه همچنان نیز پابرجاست. به‌گونه‌ای که هم‌اینک مکتب اقتصادی دانشگاه کمبریج، خود معرف نوع خاصی از اندیشه اقتصادی است.