2 تذکر اقتصادی به دولت

1- اقتصاد به هزینه فرصت از دست رفته بسیار حساس است و این خود به عنوان یک هشدار تلقی می‌شود. مقوله از دست رفتن زمان در معادلات مربوط به دولت با توجه به زمان اندک باقی‌مانده مقوله حساسی است. دولت باید با شبانه‌روزی کار کردن و تحرک بیشتر هزینه فرصت از دست رفته را جبران کند. رفتار دولت در زمینه پروژه هدفمندی یارانه‌ها از این سنخ است. در حالی که انتظار می‌رفت داستان پروژه هدفمندی به سرعت سامانی یابد، از سوی وزارتخانه اقتصاد رفتاری در خور ندیدیم. 
سامان‌دهی هدفمندی آن هم در مدت زمان کوتاه اساسا جزء ابتدایی‌ترین وظایف ساختاری دولت بوده است. پذیرش برای حذف ثروتمندان از ستاندن یارانه بالا بود ولی دولت با رفتارهای گاها متناقض و شاید در بعضی موارد بی‌پشتوانه از این فرصت به‌وجود آمده استفاده نکرد و همچنان هدفمندی دغدغه بسیاری از اقتصاددانان است. تزلزل در تصمیم‌گیری برای دادن یارانه آن‌هم به همه شهروندان قابل دفاع نیست.

2- در برنامه خروج از رکود با توجه به ساختار قابل دفاعی که داشت و به خوبی در حال اجراست برخی نکات غیر سازگار در آن برنامه به چشم می‌خورد. هیچ برنامه خروج از رکودی مخصوصا در اقتصادهایی از جنس اقتصاد ما نمی‌تواند سرانجامی یابد مگر با افزایش تورم. اینکه این افزایش تورم مثل گذشته نیست و قطعا رشد تورم به سان سال‌های گذشته نخواهد بود کاملا قابل پذیرش است و انتظار هم از دولت با این تیم اقتصادی همین است. 
افزایش تورم برای خروج از رکود یک واقعیت اقتصادی است، به گزارش دنیای اقتصادی، در حالی که دولت با تاکید بر غیرتورمی بودن این برنامه به واقعیت اقتصادی کم توجه شده است. Trade off تورم و رونق در اقتصاد ایران جدی است. طرح حالت‌های شعاری و خوش بینی‌های غیر کارشناسی اساسا به صلاح نیست.