شعر طنز بدهکاریم / عمران صلاحی

به زمین و زمان بدهکاریم
هم به این، هم به آن بدهکاریم

به رضا قهوه‌چى که ریزد چاى
دو عدد استکان بدهکاریم

به على‌ساربان که معروف است
شترِ کاروان بدهکاریم

شاخى از شاخ‌هاى دیو سفید
به یلِ سیستان بدهکاریم

مثل فرّخ‌لقا که دارد خال
به امیر ارسلان بدهکاریم

نیست ما را ستاره‌اى، اى دوست
که به هفت آسمان بدهکاریم

مبلغى هم به بانکِ کارگران
شعبۀ طالقان بدهکاریم

این دوتا دیگ را و قالى را
به فلان و فلان بدهکاریم

دو عدد برگ خشک و خالى هم
ما به فصل خزان بدهکاریم

هم به تبریز و مشهد و اهواز
هم قم و اصفهان بدهکاریم

به مجلات هفتگى، چندین
مطلب و داستان بدهکاریم

قلّک بچه‌ها به یغما رفت
ما به این کودکان بدهکاریم

مبلغى هم کرایه‌خانه به این
موجرِ بدزبان بدهکاریم

پیروى کرده‌ایم از دولت
به تمام جهان بدهکاریم