معرفی اقتصاددان: لئونید کانتوروویچ

 

 

 

 

 

 

 

^{لئونید کانتوروویچ (Leonid Kantorovich) به دلیل توسعه برنامه‌ریزی خطی و کاربرد این تکنیک برای مسائل مربوط به تخصیص بهینه منابع در یادها مانده است. وی در زندگی حرفه‌ای خود از روش‌های بهینه یابی برای حل مسائل مختلفی استفاده کرد. او در مرحله آخر زندگی حرفه‌ای خود از این روش برای حل مسائل مربوط به پیشرفت فنی نیز  بهره برد.}   

^{آشنایی با زندگی لئونید کانتوروویچ}

^{لئونید کانتوروویچ در سال 1912 در سن پترزبورگ روسیه به دنیا آمد.  زندگی حرفه‌ای وی را می‌توان به سه بخش اصلی تقسیم کرد؛ بخش نخست به تحصیلات دانشگاهی، بخش دوم به تدریس و بخش سوم به به پژوهش اختصاص دارد. کانتوروویچ در سن 14 سالگی وارد دانشگاه سن پترزبورگ شد و در سال 1935 دکترای خود را به رشته ریاضیات دریافت نمود. وی در دهه 1930 به تدریس ریاضیات در دانشگاه مشغول بود و در سال 1934 توانست به درجه استادی نایل آید. او در طی سال‌های 1948 و 1960 رئیس دپارتمان ریاضیات در دانشکده علوم بود. بخش دوم زندگی حرفه‌ای کانتوروویچ که مربوط به سال‌های 1971 تا 1976 می‌باشد، به حضور وی به عنوان مدیر مؤسسه ریاضیات سیبری مربوط می‌شود. بالاخره بخش پایانی زندگی حرفه‌ای او به کار در مسکو اختصاص دارد. وی از سال 1971 تا 1976 رئیس مؤسسه مدیریت اقتصاد ملی و از سال 1976 تا سال 1986 رئیس مؤسسه تحلیل سیستم‌ها در آکادمی علوم بود. 
برخی از افتخارات متعدد کانتوروویچ عبارتند از: عضو دایم آکادمی علوم شوروی سابق در سال 1964، برنده جایزه استالین در ریاضیات در سال 1949 و برنده جایزه اقتصاد لنین در سال 1٬965 . او در سال 1975 به همراه کوپمنس (اقتصاددان هلندی) برنده جایزه نوبل اقتصاد شد. این جایزه و به خاطر سهم این دو اقتصاددان در نظریه تخصیص بهینه منابع به آنها اعطا شد. کانتوروویچ که اساساً یک راضی‌دان بود، طی سال‌های زندگی حرفه‌ای خود به‌عنوان یک ریاضیدان و اقتصاددان سهم‌های مهمی در حوزه‌های مختلف تحلیل ریاضی از خود به جای گذاشت.}   

 ^{نظریات اقتصادی لئونید کانتوروویچ}

^{•    برنامه‌ریزی خطی؛ مهمترین سهم کانتوروویچ در علم اقتصاد به توسعه برنامه‌ریزی خطی و به‌کارگیری آن در حوزه وسیعی از مسائل عملی مربوط می‌شود. برنامه‌ریزی خطی یک تکنیک تحلیلی است مشتمل بر فرمول‌ها و راه حل‌های مربوط به بهینه یابی مقید از طریق حداکثر سازی یا حداقل سازی توابع خطی. او در سال 1939 یک روش ریاضی برای برنامه‌ریزی تولیدی یک کارخانه طراحی نمود. مقاله مستخرج وی از این کار تا سال 1960 به زبان انگلیسی منتشر نشد تا اینکه با اندکی تغییر در سال 1964 انتشار یافت. این پژوهش راه را برای کاربرد این تکنیک نه تنها در برنامه‌ریزی تولید برای بنگاه‌های خصوصی بلکه برای مسائل متعددی از جمله بهینه یابی حمل و نقل هموار ساخت.
•    تخصیص بهینه منابع؛ تأثیرگذارترین و معروفترین کار کانتوروویچ کتابی به نام "بهترین استفاده از منابع اقتصادی" بود که در سال 1959 به زبان روسی منتشر گردید. این کتاب برای حل مسائل مربوط به تخصیص بهینه منابع برای یک اقتصاد سوسیالیستی تهیه شده بود. در این کار که بر اهمیت سیستم قیمت تأکید شده، پیشنهادهایی برای تمرکززدایی از تصمیمات تولید و بهبود برنامه‌ریزی اقتصادی در اقتصاد شوروی سابق ارائه شده بود. او در سایر کارهای منتشر شده خود مدل‌های ایستا و پویا برای برنامه‌ریزی اقتصادی طراحی کرده است.}

^{آثار لئونید کانتوروویچ 
•    On the Translocation of Masses’, Management Science, 5, October, pp. 1–4; 1958.
•    Mathematical Methods of Organizing and Planning Production’, Management Science, 6, July, pp. 363–422; 1960.
•    Mathematical Methods of Production Planning and Organization’, in A. Nove (ed.), The Use of Mathematics in Economics, Edinburgh and London: Oliver & Boyd, pp. 225– 80; Kantorovich’s 1939 paper (see above), with minor alterations, 1964.
•    Further Development of Mathematical Methods and Prospects of Their Application in Economic Planning’, in A. Nove (ed.), the Use of Mathematics in Economics, Edinburgh and London: Oliver & Boyd, pp. 281–321; 1964.
•    The Best Use of Resources, Oxford: Pergamon Press; 1965.
•    Economic Problems of Scientific and Technical Progress’, Scandinavian Journal of Economics, 78 (4), pp. 521–41, 1967.
•    Essays in Optimal Planning (ed. L. Smolinski), White Plains, NY: International Arts and Sciences Press, 1976.
•     Functional Analysis (with G.P. Akilov), 2nd edn, Oxford: Pergamon Press; 1982.}