دوره ای از صلح و دموکراسی علارغم انتقادهای زیاد از پدیده جهانی شدن , شواهد نشانگر این مساله است که در حالت توازن , این پدیده به نحو فزاینده ای استانداردهای زندگی را در کشورهایی که آن را پذیرفته اند بهبود بخشید . اگر چه مانند کل نظام سرمایه داری , این دستاورد هم به خوبی توزیع نشده است . به اضافه , این حقیقت که جهانی شدن باعث پیشرفت اقشار متوسط و نیروی متخصص میشود و به گسترش دموکراسی در نظام سیاسی و اقتصادی کشورها کمک میکند نیز امری غیر قابل انکار است . استراتژیست های سیاسی حدس میزنند که حزب کمونیست چین ممکن است برای بهبود تسلط و کنترل خود روی قدرت در چین به عنوان نیاز عموم به قوانین دموکراسی که منشا در تاثیرات رشد اقشار متوسط دارد , تلاش کند و دست به اقداماتی بزند بحث دیگر در تایید جهانی شدن که اغلب طرفداران آن ابراز میکنند این است که , ارتباطات بازرگانی بین کشورها باعث میشود که از جنگ و بروز مناقشات نظامی بین کشورها تا حد ممکن جلوگیری شود . توماس فریدمن ( روزنامه نگار امریکایی و مولف کتاب سرود ستایش جهانی شدن و جهان یکپارچه) اعلام کرد که دو کشور با یک مکدونالد ( کمپانی مشهور که به تولید ساندویج و همبرگرهای بزرگ مشهور است) هرگز با یکدیگر به جنگ نمیپردازند هر چند که , این نظریه در سال 2008 زمانی که شوروی به جنگ جورجیا وارد شد , به کلی رد شد . درسی از دوره اول جهانی سازی که پایان خوشی نداشت و منجر به جنگ جهانی اول شد این است که شما هرگز نمیتوانید فرض کنید که گسترش تجارت و ثروت , دنیا را برای همیشه تغییر داده است . سرمایه داری دچار انفجار میشود اگر جهانی سازی و جهانی شدن وجود نداشته باشد.
برگرفته: پارک دانش
