درگردهمایی بزرگ صنایع کشور تشریح شد: تا رشد اقتصادی 6 درصدی چقدر فاصله داریم؟

^{، فعالان اقتصادی اعتقاد دارند، فضای اقتصادی کشور برای خروج از رکود به بازنگری هایی نیاز دارد. دراین نشست صنایع سیمانی، حمل و نقلی و دارویی حضور داشتند و به اظهارنظر در مورد شرایط جاری اقتصاد ایران پرداختند.}

^{درهمین حال مسعود خوانساری رئیس کمیسیون حمل و نقل و ارتباطات اتاق تهران در این نشست گفت:« دراتاق تهران مطالعاتی را در ارتباط با مشکلات اقتصادی 10 سال گذشته کشور و پیش بینی 10 سال پیش رو و آینده انجام داده ایم که نشان می دهد سال آینده یکی از سخت ترین سال ها برای اقتصاد کشور خواهد بود و به دنبال آن دو، سه سال سختی را در پیش داریم تا بتوانیم به رشد اقتصادی 6 درصد در سال 1396 دست پیدا کنیم، رشد اقتصادی که در سال 1390 کشور تجربه کرد.»}

^{او با اشاره به عملکرد ضعیف دولت گذشته باوجود درآمد نفتی 700 میلیارد دلاری گفت:« در دولت گذشته با وجود درآمد نفتی بسیار زیاد اما شاهد تورم بالا، رشد اقتصادی منفی و چالش های بسیار زیادی بودیم اما درحال حاضر بزرگ ترین تهدید و چالش کشور بحث بیکاری است. در حال حاضر 3.5 میلیون بیکار در کشور داریم و در سال های آینده باتوجه به حضور جوانان دهه شصتی در بازار کار این عدد به 8 میلیون نفر خواهد رسید، از طرف دیگر باید کاهش درآمدهای نفتی را هم در نظر بگیریم که با این شرایط سرمایه گذاری مشکل خواهد شد و بحران اصلی دولت ایجاد اشتغال خواهد بود.»}

^{رئیس کمیسیون حمل و نقل و ارتباطات اتاق تهران در ادامه با اشاره به نگاه مثبت دولت یازدهم به بخش خصوصی گفت:« دولت می خواهد فضایی ایجاد بشود تا بخش خصوصی به میدان بیاید و طبیعتا در این راه بزرگ ترین مشکل وجود موانع سر راه کسب و کار است که دولت باید برای حل آن قدم بردارد البته در مجلس قانون حمایت از محیط کسب و کار به تصویب رسیده است و با اجرایی شدن این قانون می تواند شاهد حضور پررنگ بخش خصوصی بود علاوه براین باید بخش خصوصی اتحاد و انسجام داشته باشد.»}

^{همچنین پدرام سلطانی نایب رئیس اتاق ایران نیز در این نشست گفت:« با وجود اینکه دولت ها همواره می آیند و می روند و همواره شعار تولید می دهند ولی در بهترین دولت ها هم تولید و اهمیت آن درک نشده است، چندی پیش جلسه ای با نمایندگان مجلس و چند تن از نمایندگان دولت و وزرا داشتیم و در آن جلسه به آن ها گفتیم که شما بیایید و تولید را متوقف کنید، تولید بخش نامه، قانون، آیین نامه و... و اجازه بدهید ثبات بر بازار و فضای اقتصادی کشور حاکم شود و در آن زمان ببینید که چگونه ما تولید را در کشور گسترش خواهیم داد و به چرخیدن چرخ اقتصاد کشور سرعت خواهیم بخشید.»}

^{او در ادامه گفت:« ما به عنوان بخش خصوصی عزم خودمان را جزم کرده ایم و معتقدیم تنها مسیر عبور از مشکلات در کشور تولید است و تولید است و تولید.»}

^{در ابتدای این جلسه چند نفر از پیشکسوتان صنعت سیمان کشور و حوزه سلامت و دارو از شکل گیری انجمن ها و تشکل های این دو حوزه گفتند و چالش های پیش روی این دو صنعت را تشریح کردند و پس از آن نوبت نمایندگان و اعضا این تشکل ها رسید.}

^{در همین حال محمد اتابک رئیس انجمن صنفی کارفرمایان و تولیدکنندگان سیمان گفت:« من تمام عمرم کاری خود را در صنایع زیربنایی از جمله سیمان و فولاد کشور گذاشته ام و تاکید می کنم که این صنایع مهم ترین اثر را در اقتصاد ملی کشور گذاشته اند و د ارند. »}

^{او با اشاره به مخاطرات این صنعت گفت:« اگر شما به این صنایع نگاهی بیندازید متوجه می شوید که احداث و اجرای این صنایع زمان بر است و از یک دولت و برنامه عمرانی شروع می شود و در دولت دیگر و برنامه بعد به اتمام می رسد نکته ای که باعث شده همیشه این صنعت مخاطرات بسیاری برای سهامداران آن که معمولا سهامداران خرد هستند، داشته باشد. شما در نظر بگیرید که ساخت واحدی در دوره رونق شروع می شود و در دوره رکود باید ادامه پیدا کند.»}

^{اتابک با اشاره به اینکه تغییرات همیشه وجود دارد اما مهم تر از تغییرات واکنش به تغییرات است، گفت:« ما در کشور همیشه مسیرهایی که برای تغییرات طی می کنیم دولتی است و اصولا واکنش ما نسبت به تغییرات بسیار ضعیف و کند است، مثلا برای تغییرات در تعرفه ها ما همیشه در کشور بسیار کندتر از دیگر کشورها عمل می کنیم؛ نکته مهم همین است که مهم تغییرات نیست مهم واکنش به تغییرات است. به نظرم این ضعف ایجاب می کند که نقش اتاق و تشکل ها پر رنگ تر شود؛ بخش خصوصی امروز دیگر نمی تواند با رویکردهای گذشته پیش برود و الان زمان آن رسیده که تشکل ها و اتاق مسئولیت بپذیرند و حضور دولت کم رنگ تر شود و از آسیب های بیشتر جلوگیری شود.»}

^{رئیس انجمن صنفی تولیدکنندگان سیمان کشور با اشاره به اینکه ما برای هم افزایی جمع شده ایم تا اصل 44 و خصوصی سازی را به معنای واقعی اجرایی کنیم، گفت:« ما باید به دنبال آن باشیم که اصل 44 شعاری نه، بلکه شعوری پیاده شود. شرایطی را باید فراهم کنیم که وفاق ملی به وجود بیاید.»}

^{در ادامه این جلسه محمود نجفی رئیس هیئت مدیره سندیکاهای صنایع داروئی با اشاره به اینکه هنر مدیریت نوین اقتصادی شناخت مزیت های نسبی کشورو تبدیل آن ها به مزیت های رقابتی است، گفت:« هم اکنون 20 کشور در جهان مهم ترین تولید کنندگان دارو محسوب می شوند که ایران نیز یکی از این کشورهاست، ما 100 کارخانه  داروسازی در کشور داریم و بیش از 1850 نوع دارو تولید می کنیم که 97 درصد نیاز دارویی کشور است.»}

^{او در ادامه با اشاره به اینکه صنایع دارویی و سلامت در کشور آن چنان که باید نتوانسته اند سهم خود را از اقتصاد کشور بگیرند، گفت:« کشور ما حدود 1 درصد جمعتیت جهان را در خود جای داده است و اگر بخواهد به اندازه همین سهم از بازار اقتصادی دارو در سطح جهان سهم داشته باشد سهم ما حدود 12 میلیارد دلار خواهد بود در شرایطی که هم اکنون در کشور اقتصاد و بیزینس داروی ما چیزی حدود 4500 میلیارد تومان است که ممکن است امسال به 5 هزار میلیارد تومان برسد اما شما این عدد را با 12 هزار میلیارد تومان مقایسه کنید و ببینید ما چقدر با جایگاه و سهمی که باید داشته باشیم فاصله داریم.»}

^{رئیس هئیت مدیره سندیکای صنایع داروئی در ادامه به بحث خصوصی سازی در کشور پرداخت و انتقادهایی به نحوه خصوصی سازی کرد و گفت:« تحقیقی که از سوی مرکز پژوهش های مجلس صور گرفته نشان می دهد که از بیش از 200 هزار میلیارد تومان خصوصی سازی که در سال های گذشته صورت گرفته تنها 6 درصد واگذاری به بخش خصوصی واقعی بوده است و مابقی در اصطلاح به آن هایی واگذار شده است که « خصولتی» خوانده می شوند.»}

^{او سپس به حضور دولت و شرکت های دولتی و شبه دولتی در صنایع دارویی پرداخت و گفت:« در حوزه دارو نزدیک به 70 درصد شرکت ها سهم شبه دولتی ها و دولت است و تنها 30 درصد شرکت ها خصوصی واقعی هستند، در حال حاضر از بین 100کارخانه داروسازی در کشور بیش از 80 کارخانه دولتی است.»}

^{همچنین مرتضی لطفی نایب رئیس انجمن صنفی تولیدکنندگان سیمان با مرور کوتاهی بر تاریخچه شکل گیری اتاق گفت:« نگاهی به تاریخچه اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی نشان می دهد که این تشکل که تشکل تشکل های بخش خصوصی است با دید بازرگانی شکل گرفته است و بعدها بخش های دیگر به آن اضافه شده است اما به نظرم وقت آن رسیده است که این تمرکز برداشته شود و یکی از مسائل اصلی که باید در اتاق فردا تغییر کند ساختار کنونی اتاق است که باید درباره آن تصمیم گرفته شود.»}