تولید ملی را دریابیم

محمود اسلامیان
اتفاقات سال‌های اخیر باعث بروز صدماتی جدی بر تولید کشور شده است. واکاوی علمی و منطقی آنچه بر تولید کشور گذشته است برای عبور از رکود اقتصادی یک الزام جدی است. 1- در اجرای طرح هدفمندی قرار بود حداقل 20 درصد منابع به تولید اختصاص داده شود تا امکان به روز کردن صنایع حاصل شود. چراکه تولید کشور سال‌ها با استفاده از مزیت انرژی سایر محدودیت‌ها را مدیریت می‌کرد. 
2- تورم: طبق قانون برنامه چهارم و پنجم مقرر بود نرخ ارز با تورم هماهنگ شود. کاهش ارزش پول ملی زیبنده نیست لیکن عدم رعایت تناسب مذکور باعث واردات بی‌رویه و غیرمعقول و آسیب‌ به تولید ملی شد. نگاهی به آمارهای واردات طی سال‌های گذشته بیانگر این واقعیت است.
3- تحریم‌ها نیز به نوعی در افزایش قیمت تمام شده تاثیر داشته است هر چند واقعیات نشان می‌دهد بی‌تدبیری‌های داخلی به مراتب بیشتر از عوامل خارجی در کاهش قدرت تولید ملی موثر بوده است.
4- افزایش مالیات: یکی از مکانیزم‌های عبور از رکود، کاهش مالیات است. متاسفانه طی سال‌های اخیر با افزایش مالیات شاهد فشار مضاعف بر تولید کشور بوده‌ایم. بخش‌های بسیاری از پرداخت مالیات معاف یا زیرزمینی هستند. بنابراین افزایش مالیات معادل فشار بر بخش‌های شفاف کشور خصوصا تولید شده است.
علاوه بر مسائل ذکر شده، عوامل دیگری نیز در تعطیلی واحدهای صنعتی یا کاهش تولید موثر بوده‌اند. این روند منجر به توسعه بدهی واحدهای تولیدی و یک روند منفی شده است. به عبارت دیگر بر تولید کشور هزینه‌هایی تحمیل شده که خود هیچ‌گونه نقشی در آن ندارند؛ لیکن باید در محاکم پاسخگوی آن باشند. از سوی دیگر کشور با یک بیکاری توسعه‌یافته مواجه است که باعث نگرانی شده است. در شرایط حاضر تعداد زیادی واحد تولیدی یا تعطیل شده یا با ظرفیت پایین مشغول به کار هستند. دولت باید به موضوع رونق اقتصادی توجه ویژه کند؛ هر چند خود مسوول این شرایط نیست، بلکه وارث آن است. در اکثر اقتصادهایی که رکود حاکم می‌شود عبور از آن نیازمند پوشش هزینه‌هایی است که عوامل تولیدی در ایجاد آن نقشی ندارند. بدون حل این پارادوکس امکان رونق وجود ندارد. از طرف دیگر تاخیر در این امر حل معضل را مشکل خواهد کرد. پس از کنترل تورم باید تمرکز روی عبور از رکود باشد. رونق اقتصادی می‌تواند منجر به کاهش تورم به‌صورت پایدار شود.