برندهای فراموش شده
فاطمه مقیمی/ عضو هیات نمایندگان اتاق ایران
کشورها برای ورود به بازارها و بهبود تجارت داخلی و خارجی خود سعی دارندکه با برنامه مدون و انتخاب راهبردهای درست وکارامد اقداماتی را انجام دهند که در کوتاهترین زمان ممکن ،سیمای جهانی خود و محصولات خود را بهبود ببخشند. برندها و خصوصا برند ملی برای جذب سرمایه گذاری نیز موثر می باشند وهرچه برند محصولات یک کشور قوی تر باشد در در حقیقت می تواند در تجارت بین المللی تاثیر بسزایی داشته باشد. اگر برند محصولات یک کشور در عرصه جهانی خوب عرضه و بروز کنند، در حقیقت به مصرف کننده و یاحتی سرمایه گذار این مطلب را القا کند که سیستم توسعه و تجارت آن کشور به صورت یک پارچه در جهت توسعه و ارتقای کیفیت و رقابت پذیری بوده و تجلی ان روی ذهن مردم به صورت یک شاخص درخواهد امد.
به گفته گری همل، امروز شرکتها از کیفیت گذر کرده و چالش عمده شرکتها نو آوری هستند و آنچه مهم است عرضه این نوع آوری ها در عرصه ملی و جهانی است. برندها در حقیقت این امکان را به مشتریان و ذینفعان می دهد که به سرعت تولیدکنندگان و عرضه کنندگان محصول و خدمات در بازارهارا مورد شناسایی قراردهند و در گذر زمان برندها موجب می شوند که مشتریان تنوع طلب امروزی از طریق ذهنی و ثبت برند و خصایص آن از میان محصولات مختلف محصولی خاص را برگزینند.در سالهای نه چندان دور عبارت ساخت آلمان غربی(Made in Germany)نشان از کیفیت بود و به خریدار القا میکرد که محصولی که این نشان تجاری روی آن حک شده نشان از کیفیت در سطح جهانی محصول است و همان نقشی که امروزه کالاهای ساخت ژاپن به ذهن ما القا میکند.
درکشور ما ایران نیز برند یا نشان تجاری دارای سابقه دیرینه است و از صدها سال قبل صنعتگران مهر خویش را بر روی دست ساخته خود حک می کردند و جوامع غربی از این نوع نشانهای تجاری بیشتر استفاده کرده و ضمن نفوذ به بازارهای جهانی ،سهم بیشتری از بازار را نیز به خود اختصاص داده اند .
ارزش برند ها در سالهای اخیر به عنوان یک دارایی غیر مشهود بسیار مورد توجه قرار گرفته و بنا به آمار، در سال 2014برند اپل با ارزش 117میلیارد دلار به عنوان با ارزش ترین برند دنیا معرفی شد. با این تفاسیر آنچه مشهود است که شرکتهای ایرانی در خصوص برندینگ و توسعه آن باید بسیار تلاش بیشتری کنند و همچنانکه پسته، زعفران و فرش ایرانی مثالی از یک برند معتبر است، در زمینه محصولات صنعتی رقابت پذیر نیز می بایستی فعالیتهای گسترده و بابرنامه ای داشته باشیم.
همچانکه یک کالای بدون کیفیت در دنیای رقابت پذیر امروز امکان حضور طولانی مدت و پایدار در بازارهای داخلی و خارجی را ندارد،بدون ایجاد برند های قوی شرکتها ی ایرانی قادر به معرفی محصولات خود و نفوذ به بازار های رقابت پذیر نخواهند بود و علاوه بر اینها برند ها به عنوان پیشخوان محصولات و خدمات ارائه یک کشور،زمینه را برای رونق کسب و کار ها ،افزایش سرمایه گذاری خارجی و افزایش صادرات غیر نفتی امروزی فراهم می آورند و اتاق بازرگانی در این خصوص می تواند طی یک برنامه مدون با همکاری طیف وسیعی از صنایع،تجار و انجمنهای صنعتی نسبت به تقویت برند محصولات ایرانی و معرفی آن به کشور های هدف از طرق مختلف اقدام کنند.