1- فروردین 92
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی: درباره خطر سونامی بزرگ 10 میلیونی بیکاری گزارشی به رئیسجمهور دادهایم و به نوعی در این بخش آژیر قرمز هم به صدا درآمده است.
2- فروردین 93
وزیر کشور: نرخ بیکاری واقعی فعلی 14 درصد است و در صورت ادامه مدلهای اقتصادی دهههای قبل، در سال 1400 کشور با حدود 11 میلیون بیکار تحصیلکرده مواجه خواهد شد.
3- اردیبهشت 94
وزیر اقتصاد: تهدید بیکاری همچون یک بمب هستهای در میان تحصیلکردهها، جوانان و خانمها نمود بیشتری دارد و راهحل کاهش بیکاری در افزایش رشد اقتصادی نهفته است.
■■■
سونامی بزرگ یا بمب اتمی، فرقی ندارد هر دو اوضاع بحرانزای بیکاری را توصیف میکند. آمارهای رسمی تعداد بیکاران مطلق را 5 /2 میلیون نفر میداند و آمارهای غیررسمی پنج میلیون نفر. آمارها میگویند طی همین یکی دو سال پیش حداقل 5 /4میلیون نفر دیگر وارد بازار کار میشوند و تعداد بیکاران بر اساس آمار رسمی میشود هفت میلیون نفر و بر اساس آمار غیررسمی 5 /9 میلیون نفر. برخی هم هشدار رسیدن تعداد بیکاران به 11 میلیون نفر را میدهند. آژیرهای قرمز برای هشدار در خصوص بیکاری مدتهاست که به صدا درآمده و هر سال و هر فصل مسوولان هشدار میدهند. اما آنچه دیده میشود این است که وضعیت بیکاری در ایران از مرز هشدار گذشته و شاید سال آینده مسوولان، بازار کار را به یک بمب ساعتی تشبیه کنند که هر آن باید انتظار انفجار آن را داشت.