میزان صندلیهای خالی دانشگاهها در سال تحصیلی جاری نسبت به سال پیش 15درصد افزایش یافته؛ نشانهیی از تغییرات جمعیتی ایران که حالا وضعیت اقتصادی دانشگاهها را دچار بحران کرده است. در ادامه همین روند، میتوان هم آیندهیی تیره را برای دانشگاهها تصور کرد و هم چشماندازی موفقتر. به نظر شما کدامیک محتملتر است؟
اگر شرایط اقتصادی موجود دانشگاهها را از زاویه دید رشد طبیعی ببینیم، منطقی به نظر میرسد در کشوری که تقاضا برای آموزش عالی در بازار آن وجود دارد، عرضه هم افزایش یابد؛ یعنی کشور برای پاسخ به تقاضایی که زمانی وجود داشته از مسیر مشخصی حرکت کرده است. از حدود 20سال پیش فشار زیادی روی دانشگاهها حس شد و در نتیجه آن، طی 10سال به سرعت بر ظرفیت دانشگاهها اضافه شد؛ اما از 4-3سال پیش، این ظرفیت به صورت مازاد عرضه، در حال نمایان شدن است که رویدادی طبیعی در هر سیستم اقتصادی است. اما آنچه از این پس شاهد خواهیم بود ورود دانشگاههای کشور به عرصه رقابت است که در نتیجه آن دانشگاههای بیکیفیت از چرخه بازار آموزش کشور حذف میشوند چرا که از نظر اقتصادی رقابتپذیر نخواهند بود.