با شکل‌گیری دنیای چندقطبی(3) با تعاملات چندگانه، جهت کنترل ریسک ها و کسب مزایای ادغام نیاز به راه‌حل‌ها، برنامه ها و اقدامات چندجانبه(4) وجود دارد. مناسبات پیچیده تجارت، سرمایه، اطلاعات و فناوری منجر به یک همگرایی جهانی جدید شده است. اطلاعات موجب بهبود زندگی بشر (در سطوح بهداشت، آوزش و ارتباطات) شده و تجارت و مالیه بین‌الملل - که به شدت در هم‌تنیده شده- موجبات رشد و اشتغال را در بسیاری از کشورها را فراهم کرده است. اما همانطور که در طول بحران مزمن اخیر شاهده بوده‌ایم، تداخلات و به هم پیوستگی‌های جهانی در کنار منافع مذکور موجب ایجاد آسیب‌ها و ریسک‌‌هایی شده است به گونه‌ای که بحران در یک اقتصاد به راحتی به سایر اقتصادها هم منتقل می‌شود.
