چرا «اکونومیست» نداریم؟
دعوت کردن سه دوست برای ناهار آنقدرها سخت نیست اما قانعکردنشان برای گفتوگو سخت است. سه چهره مطرح مطبوعاتی که هرکدام در حوزهای سرآمد و سرشناس هستند. سعید لیلاز که نویسنده و صاحب نظری نامآشنا در عرصه سیاست، اقتصاد و تاریخ است؛ محمد قوچانی با نبوغی که در خلق مطبوعات مدرن ایران دارد و علی میرزاخانی که از یک دهه پیش، رسانه قدرتمند و اثرگذاری همچون دنیای اقتصاد را مدیریت میکند. با این حال هر سه حاضر میشوند در تجارت فردا کنار هم بنشینند و در مورد دشواریهای نشر مطبوعات در ایران گفتوگو کنند. پاسخ به این سوال که چرا در ایران نشریهای به ماندگاری اکونومیست نداریم؟ آن قدرها سخت نیست اما توضیحش زمان زیادی میخواهد تا آنجا که میزگرد در بستری تاریخی پیش میرود و گاهی همراه با اختلافنظر است. آنجا که سعید لیلاز میگوید «ماده مسیر خودش را میرود» و علی میرزاخانی پاسخ میدهد «اندیشه میتواند به ماده تبدیل شود» و محمد قوچانی هم میگوید «اندیشه میتواند ماده را صورتبندی کند».ما دو ساعت گفتوگو میکنیم و در انتها این محمد قوچانی است که با تحلیلی خوشایند، پایانی خوب برای این گفتوگوی خانوادگی رقم میزند.