موضوع توسعه در واقع بعد از جنگ جهانی دوم مطرح شد، در آن زمان «شوم پیکر» مدل توسعه جهان را به سه قطب جهان اول، جهان دوم و جهان سوم تقسیم کرد. وی مسیر توسعه اقتصادی جهان اولی را که شامل اروپا، امریکا، استرالیا و ژاپن بودند از طریق اقتصاد آزاد یا اقتصاد کاپیتالیسم می دانست. جهان دومی ها را جهان کمونیستی همچون کشورهای شوروی سابق، کره شمالی، چین و کوبا معرفی می کرد و برنامه ریزی متمرکز و توسعه صنایع بنیادی آنها را با سرمایه گذاری دولتی و به صورت اقتصاد سوسیالیستی تعریف می کرد.
