محاسبات صندوق بینالمللی پول نشان میدهد که پنج شهر بزرگ چین با پشت سر گذاشتن شهرهایی گرانقیمتی مانند توکیو، لندن و نیویورک، دارای گرانترین بازارهای مسکن جهان شدهاند.
در حال حاضر با توجه به این نمودار صندوق بینالمللی پول در میان 10 شهر با بازارهای مسکن با کمترین قابلیت خرید، هفت شهر - پکن، شانگهای، شنزن، هنگ کنگ، تیانجین، گوانگژو و چانگکینگ- در چین قرار دارند.
توجه داشته باشید که نسبت قیمت به درآمد در این نمودار که میانه قیمتهای مسکن در یک شهر معین را نسبت به میانه درآمدهای قابل خرج کردن ارزیابی میکند، بیانگر قابلیت خرید مسکن است نه ارزش مطلق املاک. بنابراین با توجه به این نمودار قیمت میانه طیف یک آپارتمان در نیویورک 6.2 برابر بیشتر از در آمد یک خانواده معمول در طول یک سال است. اما در مقام مقایسه، درآمد حدود ربع قرن یک خانواده عادی لازم است تا بتوان مسکنی در پایتخت چین، پکن خرید.