قرار بود خبرنگاران را برای بازدید از گمرک ماهیرود ببرند. این گمرک در سال 88 و با تصمیم دولت دهم ایجاد شد. ساعت 7 صبح از بیرجند به سمت ماهیرود با مینیبوس حرکت کردیم. محمدعلی خاشی، مدیرکل گمرکات استان خراسانجنوبی هم خبرنگاران را همراهی میکرد. مسیری کاملا بیابانی و جادهای ناهموار را طی کردیم. در طول مسیر، تردد خودروها بسیار کم بود و در اغلب موارد در جاده اصلا خودرویی دیده نمیشد. در واقع در جاده فقط خودرو ما بود.
از بیرجند تا گمرک ماهیرود 240 کیلومتر راه بود. مسیر بسیار سخت بود و تقریبا ساعت 10 به ماهیرود رسیدیم. در ابتدا تصور میکردیم با توجه به اسم ماهیرود، احتمالا با نقطه سرسبزی مواجه شویم، اما بعد از اینکه از مرزبانی ماهیرود عبور کردیم، همچنان با منطقهای خشک و بیابانی مواجه بودیم.
بعد از عبور از مرزبانی، ابتدا صف کامیونها را دیدیم. آقای خاشی میگفت «تا پایان وقت اداری این کامیونها از مرز ایران و افغانستان عبور میکنند.» به گفته وی، «این صف گاها به 5، 6 کیلومتر میرسد و به طور معمول 200 تا 250 کامیون از بازارچه و 100 کامیون سوخت از مرز رد میشود.»
از کنار صف کامیونها عبور کردیم و وارد گمرک ماهیرود شدیم؛ منطقهای که تنها فاصله 500 متری با نقطه صفر مرزی با افغانستان داشت. طوفان خاک منطقه را پوشانده بود و زمین هم ناهموار بود. هیچ جاده آسفالتی دیده نمیشد و سراسر منطقه را خاک در بر گرفته بود. به دلیل همین گرد و خاک و طوفان، تنفس بسیار سخت بود. تازه میگفتند «هوا خوب است و شدت باد کم شده است.» کارمندان گمرک توضیح میدادند «در روزهای قبل بهدلیل شدت بادی که وجود داشته، یکی از کامیونها به همراه باری که حمل میکرده، واژگون شده بوده است.» در عین حال، مدیرکل گمرکات استان خراسانجنوبی تشریح میکرد که «اینجا شدت باد به حدی است که حتی یک روز هلیکوپتر حامل آقای نوبخت، رییس سازمان مدیریت و برنامهریزی که برای بازدید از این منطقه آمده بوده، نتوانسته بنشیند و به دلیل اینکه شدت باد، هلیکوپتر را به سمت مرز افغانستان میبرده، مجبور شدند هلیکوپتر را برگردانند.»