جادوی اقتصاد

منشور خبری تحلیلی اقتصاد ایران و جهان

جادوی اقتصاد

منشور خبری تحلیلی اقتصاد ایران و جهان

زندگی بر پایه اقتصاد

۱۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سرمایه» ثبت شده است

 

 

 
 

کتاب «سرمایه مالی» که بزرگان سوسیالیسم آن را جلد چهارم کاپیتال مارکس می‌دانند با ترجمه احمد تدین توسط انتشارات دنیای اقتصاد چاپ شده و در نمایشگاه کتاب امسال توزیع می‌شود.
 این کتاب که 105 سال پیش توسط رودولف هیلفردینگ اقتصاددان سوسیالیست اوایل قرن بیستم نوشته شده، از سال 1910 تاکنون بر همه جریان‌های فکری مارکسیستی، به‌ویژه آرای اقتصادی ولادیمیرلنین، روزا لوکزامبورگ، ایمانوئل والرشتاین، پل سوئیزی، پل باران، هری مگداف، گوندرفرانک و سمیر امین تاثیری عمیق گذاشته و نظریه‌های اقتصادی امپریالیسم، وابستگی و همچنین مفاهیم بورژوازی کمپرادور، شمال و جنوب، متروپل و پیرامون و امثال اینها همگی به‌نوعی منبعث از این کتاب 
هستند. 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۳ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۲:۲۸
مهدی اشرفی وند

جعفر خیرخواهان/ اقتصاددان

ایران مدتی است از قافله رشد و توسعه اقتصادی جهان عقب مانده، اما چین طی سه دهه گذشته توانسته است رشدی باورنکردنی و بی‌نظیر داشته باشد. آیا ایران دیرآمده می‌تواند از تجربه کشوری مثل چین درس‌هایی بیاموزد. یکی از موتورهای رشد چین، «چینی‌های دور از وطن» (Overseas Chinese) با جمعیتی پنجاه میلیونی بود. با شروع اصلاحات اقتصادی در سال ۱۹۷۸ و به‌ویژه در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ چینی‌های دور از وطن نقشی حیاتی در رشد اقتصادی چین ایفا کردند. آنها همچنین به شیوه‌های گوناگون به ادغام و پیوستن چین در اقتصاد جهانی کمک کردند. ایران هم دارای جامعه‌ای مشابه به نام «ایرانیان مقیم خارج» است.
جامعه‌ای که جمعیت آن بین چهار تا پنج میلیون نفر تخمین زده می‌شود و از افرادی با سطح تحصیلات، مقام و رتبه بالا تشکیل شده و سرمایه‌ای بالغ بر هشتصد میلیارد دلار تا یک تریلیون دلار در اختیار دارند. در مطلب حاضر نگاهی کوتاه به چگونگی بهره‌مندی اقتصاد چین از این پتانسیل می‌اندازیم.
در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ که دولت کمونیستی چین بر سر کار بود به جوامع چینی دور از وطن با دیده شک و تردید می‌نگریست. آنها همچنین از سوی دولت‌های کشوری که در آن ساکن بودند بازخواست می‌شدند که روابطی پنهانی با چین کمونیست دارند، اما پس از اصلاحات دنگ شیائوپینگ، نگرش دولت چین به سمت چینی‌های دور از وطن به‌شدت تغییر کرد. به جای اینکه با بدگمانی به آنها نگاه شود به‌عنوان کسانی دیده شدند که می‌توانند از طریق انتقال مهارت‌ها و سرمایه خود به توسعه اقتصادی چین کمک کنند. در دهه ۱۹۸۰ دولت چین فعالانه تلاش کرد تا پشتیبانی آنها را از راه‌هایی گوناگون مثل بازگرداندن اموال مصادره‌شده‌شان پس از انقلاب ۱۹۴۹ جلب کند. علاوه‌بر این دولت مشوق‌ها و معافیت‌های مالیاتی منحصرا به چینی‌های دور از وطن اختصاص داد؛ مثل معافیت مالیاتی 3 ساله، سپس کاهش مالیات ۵۰ درصدی به مدت چهار سال و غیر آن. تعداد زیادی از آنها از این فرصت استفاده کرده و به کشورشان بازگشتند و منابع مالی،‌ شبکه اجتماعی و فرهنگی، تماس و فرصت‌ها ایجاد کردند.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۲ ارديبهشت ۹۴ ، ۲۰:۰۲
مهدی اشرفی وند

علی ابراهیم‌نژاد

یکی از دغدغه‌های همیشگی خانوارها محافظت از پس‌انداز خود در برابر تورم و به عبارتی حفظ قدرت خرید سرمایه خود است.

این دغدغه به خصوص در میان خانواده‌های ایرانی که طی دهه‌های اخیر، نوسانات تورمی زیادی را تجربه کرده‌اند، قابل توجه است. برای پاسخ به این سوال، اولا لازم است انواع مختلف دارایی‌هایی (asset class) که خانوارهای ایرانی معمولا در آنها امکان سرمایه‌گذاری دارند را مشخص کنیم. مهم‌ترین این دارایی‌ها شامل مسکن، طلا، ارز، سپرده بانکی و بورس است.

اولا نگاهی به نمودار ساده بازدهی هریک از این دارایی‌ها در 15سال گذشته حاوی نکات جالبی است. مقایسه بازدهی این بازارها نشان می‌دهد، سپرده‌گذاری در بانک، بدترین گزینه از نظر میزان بازدهی بوده و حتی قادر به کسب بازدهی معادل تورم و به عبارتی حفظ قدرت خرید نبوده است. ناگفته پیداست که دلیل این بازدهی پایین، بدون ریسک بودن سپرده‌گذاری در بانک از نظر حفظ اصل سرمایه است اما در عین حال این نمودار نشان می‌دهد که سپرده بانکی ابزار مناسبی برای پوشش ریسک تورم نیست. به‌طور مشابه، سرمایه‌گذاری در ارز نیز قادر به حفظ ارزش پول در این سال‌ها نبوده است که طبعا دلیل آن، کنترل دولت بر بازار ارز و ممانعت از تعدیل قیمت آن طی سال‌ها بوده است. (در صورت استفاده از نرخ ارز آزاد مقدار بازدهی محاسبه شده، افزایش می‌یابد اما همچنان کمتر از طلا، مسکن و بورس خواهد بود.)

 نکته قابل توجه دیگر، فاصله چشمگیر بورس با تمامی گزینه‌های سرمایه‌گذاری است. همانطور که مشاهده می‌شود از حدود 15سال قبل تا امروز، سرمایه‌گذاران بورس به‌طور متوسط توانسته‌اند سرمایه خود را تا 100برابر افزایش دهند که بازدهی خارق‌العاده‌ای‌ است. بنابراین در یک محاسبه سرانگشتی می‌توان گفت سه دارایی طلا، مسکن و بورس توانسته‌اند در 15سال اخیر بر غول تورم فایق آیند و به سرمایه‌گذاران خود بازدهی بالاتر از نرخ تورم هدیه کنند.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۶ فروردين ۹۴ ، ۱۶:۲۷
مهدی اشرفی وند

سرمایه چیست؟
capital-income-tax

 

واژه «سرمایه» به کالاهای تولید شده‌ای اشاره دارد که در تولید کالاهای آتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. حتی یک دکه کوچک لیمونادفروشی در گوشه‌ای از خیابان نیز نمی‌تواند بدون سرمایه موجودیت داشته باشد.

لیمو و دکه، سرمایه ضروری برای اداره این کسب و کار به شمار می‌روند. در مطالعه‌ای که اخیرا توسط دیل یورگنسون از دانشگاه‌هاروارد صورت گرفته است، نشان داده شده که تقریبا نیمی از رشد اقتصاد آمریکا در فاصله سال‌های 1948 تا 1980، مستقیما به افزایش تشکیل سرمایه در این کشور باز می‌گردد (و بخش اعظم مابقی آن، نتیجه افزایش و بهبود نیروی کار است).

همچنین می‌توان پیشرفت‌های تکنولوژیکی یا حتی خطور ایده‌ای به ذهن را که به ایجاد کسب‌وکار یا محصولی جدید می‌انجامد سرمایه نامید. در واقع وقتی که بیل گیتس در سال 1975 تصمیم به تشکیل یک شرکت نرم‌افزار کامپیوتری گرفت و سپس MS-Dos را به بازار عرضه کرد، سرمایه به وجود آورد. سرمایه‌گذارانی که از بینش لازم برای پذیرش ریسک سرمایه‌گذاری روی ایده بیل گیتس برخوردار بودند، پس از موفقیت وی به مبالغ افسانه‌ای دست پیدا کردند. شایان ذکر است که سرمایه‌گذاری بیست‌هزار‌دلاری در مایکروسافت در سال 1986، از ارزشی تقریبا معادل با دو‌میلیون‌دلار در سال 2004 برخوردار بود.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۵ اسفند ۹۳ ، ۲۲:۲۷
مهدی اشرفی وند
 

علیرضا عسگری مارانی

اقتصاد ایران در شرایطی قرار دارد که تامین سرمایه از محلی جز بانک‌ها، برایش یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر شده است.

بانک‌های ایرانی جدای از اینکه کارآمد یا ناکارآمدند در وضعی قرار دارند که توانایی آنها برای تامین سرمایه مورد نیاز بخش‌های تولید و خدمات فرسایش یافته است. مطالبات معوقه بانک‌ها به مرز 100هزارمیلیارد تومان رسیده است و دولت نیز بدهی بزرگی به بانک‌ها وارد و همین دو شاخص برای ارزیابی توانایی ناکافی بانک‌ها کافی است.

از سوی دیگر اقتصاد ایران برای عبور از تله رکود امروز و چالش بزرگ بیکاری سال‌های آتی باید سرمایه تامین کند.

به همین دلایل است که باور دارم اقتصاد ایران چاره‌یی جز اینکه «سرمایه‌محور» شود را پیش ‌روی خود نمی‌بیند و باید فضای فعالیت‌های بنگاه‌هایی که در بازار سرمایه فعالیت دارند هموارتر شود. دقت در رفتار و گفتار دولت و حتی مجلس در هفته‌ها و ماه‌های اخیر نشان می‌دهد که این موضوع برای آنها آشکار شده است.


فعالان بازار سرمایه با اینکه انبوهی از توانایی‌های مالی، اقتصادی و کارشناسی دارند و می‌توانند در طرح و بحث مسایل و باز کردن گره‌های اقتصاد ایران مفید باشند اما هنوز قدرت کافی برای ابراز وجود ندارند. دیدگاه اکثریت کسانی که با بنگاه‌های فعال بازار سرمایه آشنایی دارند و همچنین اقتصاد ایران و تحولات آتی آن مبتنی بر خصوصی شدن بیشتر را می‌شناسند معتقدند داشتن صدایی بلند در جایی مثل اتاق بازرگانی یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ اسفند ۹۳ ، ۲۱:۰۶
مهدی اشرفی وند

شرکت‌های بزرگ سنگاپوری در حال خرید ملک در کشورهای خارجی در مقیاس بالا هستند. تنها در 9ماهه منتهی به سپتامبر 2014 دو شرکت بزرگ سرمایه‌گذاری سنگاپوری 2.32 میلیارد دلار پول در بازارهای خارج از این کشور سرمایه‌گذاری کرده‌اند. رقمی که سه برابر سرمایه‌گذاری انجام‌شده در سال گذشته است و بالاترین رقم در حداقل هشت سال گذشته محسوب می‌شود. این اقدام سرمایه‌گذاران سنگاپوری به نوعی پاسخ به دولت این کشور است که سعی دارد با هدف جلوگیری از ایجاد حباب، قیمت مسکن را در این کشور مهار کند. در حال حاضر چهار فصل متوالی است که قیمت مسکن در سنگاپور در حال کاهش است. این بیشترین کاهش مداوم قیمت ملک در این کشور از سال 2009 به بعد محسوب می‌شود. البته این وضعیت شاید در سنگاپور شدیدتر از بقیه کشورها باشد اما در مجموع سرمایه‌گذاران آسیایی به دنبال کاهش ارزش ملک در کشورهای خود به دنبال محلی خارج از مرزها برای سرمایه‌گذاری می‌گردند و کشورهای غربی به دلیل بازدهی مناسب و چشم‌انداز بهبود اقتصاد و افزایش قیمت‌ها، فعلاً برای آنها جذاب به نظر می‌رسد.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۳ ، ۱۴:۲۴
مهدی اشرفی وند

در روزهای پایانی ماه گذشته نمایندگان مجلس شورای اسلامی یک ماده به لایحه رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور الحاق کردند.

بر اساس این ماده الحاقی که به تصویب مجلس رسید، مبلغ یکصد هزار میلیارد ریال از محل منابع عمومی در قوانین بودجه سنواتی تا 10 سال به افزایش سرمایه بانک های عامل اختصاص می یابد. بانک های مذکور هم موظف هستند حداقل معادل 3 برابر مبلغ افزایش سرمایه از این محل به خریداران غیردولتی، خصوصی یا تعاونی طرح های تملک دارایی های سرمایه ای ملی و استانی تسهیلات با اقساط بازپرداخت حداقل 7 ساله پرداخت کنند.

سید بهاء الدین حسینی هاشمی در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین در خصوص محاسن و معایب این ماده الحاقی گفت: «این افزایش سرمایه تنها به بانک های دولتی مانند سپه، ملی، مسکن، توسعه صادرات و صنعت و معدن تعلق گرفته است.»

وی افزود: «در نگاه اول این لایحه بسیار برای بانک های دولتی مفید است چرا که بانک های دولتی از کمبود سرمایه رنج می برند.

افزایش سرمایه هایی که تاکنون این بانک ها داشته اند هیچ یک از محل آورده نقدی یا مطالبات سهامداران و سرمایه های جدید نبوده بلکه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها و تسعیر نرخ ارز بوده است.»

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۳ ، ۱۴:۲۱
مهدی اشرفی وند

ناصر فکوهی

08-01-17_money8.jpg

گسترش و تکوین و رشد اندیشه، نسبتی مستقیم با رشد و گشایش زبان دارد، زیرا زبان محور و عامل اساسی انباشت، پردازش و تولید و بازتولید تحلیل و فکر است. هم از این رو، آن گاه که با پیچیدگی، درهم آمیختگی، سرپوشیدگی و... در زبان روبروئیم و یا هنگامی که با زبانی ویژه در یک شاخه یا رشته اختصاصی سروکار داریم، همواره می توانیم ریشه های خود آگاهانه یا ناخود آگاهانه آن را در استراتژی های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و... کنشگران جامعه بیابیم. بازی قدرتی که این کنشگران را درون میدان هایی با امتیازات واقعی درگیر می کند، سبب می شود که آنها بر اساس منافع خود و یا آنچه در کوتاه یا دراز مدت منافع خود می پندارند ، استراتژی های رفتاری و زبانی خاصی را پی بگیرند.

اگر موضوع را به سطح زبان شناختی محدود کنیم، به کار گیری این یا آن واژه، این یا آن ساختار زبانی، کنار هم قرار دادن این یا آن موضوع و کلمه، ترتیب این کلمات و حتی استدلال هایی که یک کنشگر به نام شخصی خویش و یا به مثابه یک «ما» ی گروهی خود ساخته یا دگر ساخته، واقعی یا خیالین، به کار می برد و هر نوع از استراتژی زبانی دیگر که می توان آنها را تا بی نهایت متنوع و متفاوت دانست، در حقیقت گویای چنین منافعی هستند که باید آنها را در حیات واقعی افراد و نه لزوما در باورهایشان جستجو کرد.
اگر این بحث را به موضوع مباحثی که در چند سال اخیر درباره رویکردهای اقتصادی در کشور ما و در زبان فارسی به وقوع پیوسته اند تعمیم دهیم و البته توجه داشته باشیم که این وقایع را نباید از چارچوب های بین المللی اقتصادی- اجتماعی و سیاسی آنها نیز جدا کنیم، شاید بتوانیم به نتایج جالب توجهی برسیم که اشاره به لااقل یکی از آنها در این یادداشت بی فایده نیست و آن تقابلی است که میان دو واژه «سرمایه» و «بازار» دائما در نوشته های اقتصادی- سیاسی به آن بر می خوریم و البته واژگان دیگر مشتق از آنها از جمله «سرمایه داری» و «نظام بازار» و غیره را نیز شامل می شود.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۱ بهمن ۹۳ ، ۱۳:۴۶
مهدی اشرفی وند

اگر بخواهیم شکل‌گیری یک شرکت مرور شود، درمی‌یابیم که نقطه تولد یک شرکت، ظهور یک ایده نو در فکر و ذهن موسسان آن است، ایده‌ای که انتظار می‌رود در بازار، تقاضا داشته باشد.

بدیهی است که عملیاتی شدن یک ایده، نیازمند نقدینگی (پول) است که تامین این نقدینگی در ایران حداقل از دو مسیر (اخذ وام از بانک و انتشار سهام عادی) صورت می‌گیرد.

وام‌دهندگان به شرکت، توجهی به ریسک شرکت ندارند، تحت هر شرایطی (خواه شرکت سود کند، خواه زیان) مدعی دریافت اصل و بهره پول خود هستند، اما سهامدارانی که با در اختیار قرار دادن پول خود سهام شرکت را می‌خرند و همانطوری که اشاره شد، صاحب ته‌مانده خزانه می‌شوند و اگر چیزی به آنها نرسید، حتی اعتراض آنچنانی ندارند.


در اینجا است که سهامداران متحمل ریسک می‌شوند. بدیهی است که آنها انتظار بازدهی بیشتری نسبت به وام‌دهندگان داشته باشند. به عنوان مثال اگر وام‌دهندگان انتظار بازدهی ۱۷درصدی دارند، سهامداران انتظارات بازدهی بیش از ۱۷درصد، مثلا ۲۰درصد را به دلیل تحمل ریسک بیشتر طلب می‌کنند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ دی ۹۳ ، ۱۴:۳۶
مهدی اشرفی وند
 
نوید قیداری

معمای سرمایه

پس از بحران اقتصادی سال 2008، که زندگی انبوهی از توده‌های مردم را از نیویورک بگیر تا شانگهای زیرورو کرد، ایمان کورکورانه‌ی دهه‌های پیش به جاودانگی سرمایه‌داری یکسره از دست رفت. مردمی که تا پیش از این آزادی‌شان را در «دمکراسی بازار» جستجو می‌کردند، ناگهان چشم‌شان به پرسشی گزنده افتاد که از مدّت‌ها پیش در برابرشان به اهتزاز درآمدهبود: «وقتی همه‌ی سیب‌ها گندیده‌اند، دیگر انتخاب چه معنایی دارد؟» این سوال هیچ جوابی نداشت. در عوض همه، حتّی «علیا حضرت ملکه» می‌پرسیدند که چه شد که سیب‌ها گندید؟ مگر تاریخ به پایان نرسیده و زمان متوقّف نشده بود؟در پاسخ بدین سوال اخیر، حجم عظیمی از مستندهای تلویزیونی و سینمایی تولید شد، به‌طوری که حتّی کمپانی Sony Pictures هم از قافله عقب نماند و سعی کرد با تولید مستندInside Job مقصّرانی را برای این واقعه دست‌وپا کند. تولیدات «صنعت اعتراض» مسلسل‌وار از حرص و طمع اقتصاددان-دلّالانی پرده برمی‌داشتند که میلیون‌ها میلیون نفر را قربانی زیاده‌خواهی خویش کرده بودند: شخصیّت‌هایی به شدّت کلبی‌مسلک و دروغ‌گو و ریاکار. امّا «صنعت اعتراض» هیچ توضیحی در مورد علّت بحران در چنته نداشت، بلکه می‌کوشید با تأکید بر گندیدگی بعضی سیب‌ها انتخاب سیب‌های دیگر را موجّه و مشروع جلوه دهد. در لحظات پایانی این مستندها، کسانی از قماشرابرت زولیک و دم‌ودستگاه زیر دستش یعنی بانک جهانی که یکی از ارکان اصلی بحران کنونی است، با هنرمندی و تردستی تمام، از نو به منزله‌ی ناجی مضروبان و سلب‌مالکیّت‌شدگان ظهور می‌کنند.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۰ دی ۹۳ ، ۱۳:۱۶
مهدی اشرفی وند

سرمایه گذاری چیزی نیست که مختص میلیاردرها و ثروتمندان بزرگ باشد. هر کسی که هزینه ی زندگی خود و اطرافیانش را تامین می کند، طبیعتاً به فکر سرمایه گذاری هم هست. به امید اینکه بتواند بهترین استفاده را از دارایی و سرمایه و خلاصه دستاوردهای زحماتش داشته باشد.

در فضاهای اقتصادی مثل فضای اقتصادی حاکم بر کشور ما که نوسانات اقتصادی زیاد است، دغدغه ی سرمایه گذاری هم برای ما جدی تر است. تغییر ناگهانی نرخ طلا یا ارز یا مسکن یا هر پارامتر اقتصادی دیگر، ممکن است به سرعت میزان دارایی های ما را کاهش دهد. همچنانکه کسانی هستند که با همین تغییرات، برای خود سرمایه های بزرگی دست و پا کرده اند.

زمانی که نرخ تورم و میزان نوسانات شاخص های اقتصادی بالاست، عموم مردم احساس خوبی به نگهداری پول نقد ندارند و به دنبال گزینه هایی برای سرمایه گذاری هستند تا بتوانند پول ها و دارایی های خود را به شکلی مولد تر و ماندگارتر، تبدیل کنند.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۶ دی ۹۳ ، ۱۲:۲۶
مهدی اشرفی وند
 

بازتعریف سرمایه‌داری

 

 

.

 

 

سرمایه‌داری با وجود قابلیت ایجاد موفقیت و رفاه، امروزه تحت چالش است. با ایجاد تحول در فرضیات قدیمی درباره‌ی چرایی و چگونگی عملکرد سیستم، می‌توان سرمایه‌داری را بهبود بخشید. بحران مالی سال 2008، رکود طبقه متوسط در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و افزایش نابرابری درآمدی، برخی از باورهای سرمایه‌‌داری در زمینه نحوه شکل‌گیری یک جامعه عادلانه و دارای عملکرد مناسب را به چالش کشیدند.
بسیاری از تصمیم‌گیرندگان حوزه‌ی کسب و کار در مورد این وضعیت دو ذهنیت دارند. دیدگاه آنها از یک طرف مبتنی بر این است که سرمایه‌داری منجر به افزایش رفاه و آسایش انسان به ویژه در غرب و در سده‌های 19 و 20 گردیده است و اخیرا در اقتصادهای نوظهور، سرمایه‌داری صدها میلیون نفر را از فقر نجات داده است. اما از طرف دیگر با وجود این دستاوردهای تاریخی، در مورد امکان وجود مشکل در زمینه نحوه‌ی عملکرد امروزی سیستم نیز نگرانی وجود دارد.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۶ آذر ۹۳ ، ۱۶:۲۸
مهدی اشرفی وند
 

Costs-Theory

 

 

 

 

 

 

هر چقدر هم که ثروتمند و غنی باشیم هرگز نمیتوانیم زمان کافی برای انجام هر کاری را که میخواهیم پیدا کنیم . اقتصاددانان به حل این مشکل از طریق تئوری هزینه و فرصت میپردازند که مربوط به زمان یا پولی میشود که بهتر میتوان آن را سپری یا خرج کرد . هر ساعتی از زمان برای ما ارزشمند است . هر ساعتی که ما مشغول به فعالیت هستیم میتوانیم در همان ساعت به کار دیگری مشغول شویم مثلا بخوابیم یا تلویزیون تماشا کنیم . هر یک از این انتخاب ها هزینه و فرصت متفاوتی دارند . در اینجا یک سوال را مطرح میکنم و به ادامه به این موضوع میپردازیم . سوال این است : در فرصت های از دست رفته چه هزینه ای برای ما وجود دارد؟

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۳۰ مهر ۹۳ ، ۱۱:۵۶
مهدی اشرفی وند
 

Afghanistan-intellect

 

 

 

 

 

 

 

هر زمان که صحبت از توسعه اقتصادی در افغانستان می شود فکرمان بدنبال مباحث اقتصادی از جمله معادن، شرایط زراعت و مالداری و... می رود یا بهتر بگوییم چگونه منابع مشهود را به بهترین وجه به مصرف برساینم. اما به راستی این بهترین راه حل می باشد؟

 

امروزه بسیاری از کشورهای پیشرفته با بکارگیری سرمایه فکری در سازمان ها گامی بلند در رشد اقتصادی خویش برداشتند.سرمایه‌‌ی فکری، موضوع جدیدی است که به لحاظ تئوریکی در چندساله‌‌ی اخیر در سطح جهانی مطرح شده‌‌است. به تعبیری ساده شاید بتوان سرمایه‌‌ی فکری را بسته‌‌ای دانشی متشکل از مجموعه‌‌ منابعی نامشهود و پنهان، اصول، فرهنگ، الگوهای رفتاری، قابلیت، شایستگی‌‌ها، ساختارها، ارتباطات، پراسس های منجر به دانش، به‌‌حساب آورد. اساس دانش برپایه‌‌ی برداشت‌‌های ذهنی استوار است. اما از آن‌‌جایی‌‌که منبعی پر ارزش برای کشورها و سازمان‌‌ها به‌‌حساب می‌‌آید، میزان رشد و توسعه‌‌ی آن به سرعت در حال تبدیل‌‌شدن به ایندکسی در توسعه‌‌یافتگی کشورها است.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۴ مهر ۹۳ ، ۱۲:۵۶
مهدی اشرفی وند
 

FDI

 

 

 

 

 

 

در دهه‌های اخیر کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور توجه ویژه‌ای به مقوله سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به عنوان بستری برای توسعه اقتصادی، رشد درآمد و اشتغال معطوف داشته‌اند و آن هم به دلیل اثر بسیار مهمی است که بر فضای اقتصاد یک کشور می‌گذارد. از همین رو کشورها تلاش می‌کنند با اتخاذ سیاست‌هایی که موجب افزایش سرمایه‌گذاری خارجی می‌شود، به رونق اقتصادی کمک کنند. سیاست درهای باز یکی از مواردی است که به طور مستقیم این هدف را دنبال می‌کند. اما برخی بر این باورند که تصمیم‌گیری درباره نحوه و میزان مشارکت سرمایه‌های خارجی در اقتصاد چندان آسان نیست چرا که ممکن است سرمایه‌های داخلی نیز برای انجام پروژه‌ها وجود داشته باشند و این نگرانی پیش آید که با بهره‌گیری از سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بخشی از سرمایه‌های داخلی چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی بیکار بماند. این مساله به ویژه در اقتصادهایی که دولت در آنها نقش پررنگ‌تری ایفا می‌کند، بیشتر به چشم می‌خورد. به عبارت دیگر اقتصاد‌های دولتی تمایل کمتری به استفاده از سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی دارند و از کوچک‌ کردن اندازه دولت تا حد امکان خودداری می‌کنند. اما در هر حال این تمایل صفر هم نیست و دولت‌ها در پروژه‌هایی خاص مایلند سرمایه‌های خارجی را جذب کنند. به همین دلیل سیاستگذاران در این مورد همیشه با نوعی بده‌بستان مواجه هستند. حال قصد داریم ببینیم چه عواملی در این تصمیم‌گیری موثر هستند ولی در ابتدا به توضیح برخی نهاد‌های لازم در جذب سرمایه‌های خارجی به ویژه سرمایه‌گذاری خارجی مستقیم می‌پردازیم سپس خواهیم دید اصولاً میزان بهینه ترکیب سرمایه‌های داخلی و خارجی در یک اقتصاد برای دستیابی به حداکثر رشد و توسعه چقدر باید باشد.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۳ مهر ۹۳ ، ۱۲:۵۰
مهدی اشرفی وند

همه تخم مرغهای خود را در یک سبد بگذارید!

diversification theory

 

 

 

 

 

 

برای بسیاری از سرمایه گذاران تحمل نوسانات کوتاه مدت بازار سهام بسیار سخت می باشد ، تنوع سازی سرمایه گذاری بهترین راه رام کردن این اسب سرکش می باشد.

تنوع سازی یکی از تکنیکهای مدیریرت ریسک است که انواع گوناگونی از سرمایه گذاریهای را با هم مخلوط می کند تا اثرات تغییرات هر یک از اوراق بهادار منفرد را بر کل مجموعه پرتفوی یا سبد سهام کاهش دهد.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۶ مهر ۹۳ ، ۱۳:۵۲
مهدی اشرفی وند

اوج بازدهی بازارهای مالی غیرمولد مانند دلار و سکه به سال های بین 1388 تا 1391 مربوط می شود. در این دوره زمانی هر دو بازار سکه و  دلار به طور متوسط با بازدهی 4تا 7 درصدی همراه بوده اند. اما از ابتدای سال 1392 و بخصوص نیمه دوم این سال و همزمان با کاهش قیمت دلار در بازار آزاد، وضعیت تغییر کرده است.

در حال حاضر نیز بازدهی بازارهای مالی مانند سکه منفی شده اند. اما بورس نیز به دنبال ریزش مدام شاخص ها با بازدهی منفی مواجه است. در صورتی که وضعیت صنایع کشور بهبود پیدا کند و تحریم های بین المللی نیز کاهش یابد، بورس هم وضعیت بهتری پیدا می کند. مدیران بورسی اعتقاد دارند رشد نیم درصدی اقتصادی منجر به ادامه کار صنایع کشور شده است. در صورتی که نرخ رشد اقتصادی به مرز 2.5 دصد تا پایان سال نزدیک شود، وضعیت بورس هم بهبود پیدا می کند. 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۹ شهریور ۹۳ ، ۱۲:۲۹
مهدی اشرفی وند