کتاب اقتصادی توماس پیکیتی، اقتصاددان فرانسوی یکباره شهرت یافت. "سرمایه در قرن بیست و یک"، که نخست به فرانسوی و سپس در ماه مارچ سال گذشته (2014 میلادی) بزبان انگلیسی در فرانسه بچاپ رسید، بسرعت در میان کتابهای پرفروش جهان قرار گرفت و عنوان و موضوعات زیر بحث آن؛ "چشم انداز برای نابرابری جهانی"، بزودی محور بحثهای گسترده و داغ اقتصادی گردید. برخی ها آنرا نوید بخش میپندارند و تعدادی هم آنرا مستندی برای تغییر دیدگاه و تمرکزات سیاستهای اقتصادی میدانند. اکونومست او را "کارل مارکس جدید" مینامد، اما چرا؟
"سرمایه" ثمره زحمات بیش از یک دهه تحقیق آقای پیکیتی و تعدادی دیگری از اقتصاددانانی است که تغییرات تاریخی در تمرکز درآمد و ثروت را به کاوش گرفته اند. با استفاده ازین داده های بدست آمده از تحقیقات گسترده و درازمدت یک دههی، آقا پیکیتی تکامل نابرابری اقتصادی را از آغاز دوره انقلاب صنعتی به ارزیابی و نقد گرفته است. در قرن هجدهم و نزدهم میلادی، جوامع اروپای غربی بشدت نابرابر و نامتعادل بودند. ثروت خصوصی بمراتب بیشتر از درآمد ملی و منحصر در دست چند خانواده ثروتمند و اشرافی بود. این روند تا زمانیکه صنعت سازی دستمزد کارگران را اندکی افزود، هم ادامه داشت. تنها هرج و مرج جنگهای جهانی اول و دوم و رکود اقتصادی روند آنرا اندکی مختل ساخت. مالیات بالا، تورم، ورشکستگی اقتصادی و رشد دولتهای رفاه موجب کوچک شدن ثروت شد تا حالتیکه درآمد و ثروت نسبتا بشکل تساوی گرای توزیع شد. اما شوکهای اقتصادی اوایل قرن بیستم، کم کم ناپدید شد و با گذشت زمان ثروت دوباره در حال اندوخته شدن و انحصار است. در بسیاری موارد آقای پیکیتی معتقد است که اهمیت ثروت در اقتصادهای نوین دوباره به همان سطوح قبل از جنگ جهانی اول روان است.