اقتصاددانی با رفتار علمی حرفهای
جواد صالحی اصفهانی / استاد دانشگاه ویرجینیاتک :
آقای پسران همیشه برای من نقش یک الگو را داشت و سالی که در کنکور قبول شده بودم و میخواستم به دانشکده فنی بروم، از قبول بورس بانک مرکزی برای تحصیل در رشته اقتصاد اکراه داشتم. یادم میآید مامور آموزش بانک مرکزی، آقای پسران را به عنوان فردی که با استفاده از همین بورس، برای تحصیلات عالی از کشور خارج شد، مثال زد. که البته این کار او باعث شد من هم قدم در همان راه بگذارم. چه همان زمان و چه زمانی که دکترایم را گرفتم، آقای پسران را میشناختم و از رفتار علمی او خیلیخیلی درس میگرفتم. همچنین شانس این را نیز داشتم که زمانی که آقای پسران ریاست اداره تحقیقات اقتصادی بانک مرکزی را بر عهده داشت و من بر روی تزم تحقیق میکردم، حدود چند ماه در آنجا کار کنم. آن موقع آقای پسران گفت «بیا اینجا میزت را بچین و مشغول به کار شو». من گفتم این کاری که میخواهم انجام دهم راجع به جمعیت و اقتصاد است و به کار بانک مربوط نمیشود. آقای پسران گفت اشکالی ندارد و این روحیه علمی شما مهم است. او گفت شما اگر اقتصاددان هستید، بانک مرکزی جای شماست. این سخنان آقای پسران- بهخصوص که من دانشجوی بانک مرکزی هم بودم- خیلی روی من اثر گذاشت.
پس من مقالهای نوشتم که در واقع مربوط به تزم بود و راجع به اصلاحات ارضی در آن زمان. من یک نسخه از این مقاله را به آقای دکتر پسران دادم و با کمال تعجب دیدم که تمام مقاله را خواند و نظرات خود را در مورد بخشهای گوناگون آن عنوان کرد.
این برای من خیلی عجیب بود چون آقای پسران در آن روزها مشغلههای زیادی داشت. آن موقع سن آقای پسران خیلی پایین بود و نزدیک30 سال داشت. بنابراین برای من خیلی جالب بود که آقای پسران با وجود تمام گرفتاریهایی که در زمینه کارهای مربوط به بانک مرکزی و کارهای علمی-پژوهشی داشت، مقاله علمی فردی را بخواند و روی آن وقت بگذارد که هیچ نوع منفعتی برایش ندارد. این یک رفتار درست علمی بود. آنجا بود که متوجه شدم او با بقیه خیلی فرق میکند. از آن پس نیز در سالهای مختلف میدیدم که آقای پسران چگونه در جاهای مختلف به نظم، استفاده بهینه از وقت، برنامهریزی و کار گروهی اهمیت میدهد.
آقای پسران در کمبریج یک تیم خیلی قوی را پرورش داد که هنوز هم آنجا مشغول به کار هستند. او هماکنون نیز در حال پرورش چنین تیمی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است. به هر حال دکتر پسران، آدم بسیار باهوش و زبدهای در علم اقتصاد بود و از همان ابتدا - از سالی که دکترایش را گرفته بود - رفتاری حرفهای را به بقیه نشان میداد. حتی باید اذعان کنم که برای من رفتار حرفهای دکتر پسران، نسبت به یادگیری مطالب خاص اقتصادسنجی که حوزه تخصصیاش بود، اهمیت بیشتری داشت. فکر میکنم خیلیها متوجه این نکته نباشند که رفتار یک اقتصاددان چقدر میتواند در پیشبرد علم اقتصاد موثر باشد. به خاطر اینکه یک اقتصاددان با رفتار حرفهای خود، به افراد جدیدتر نشان میدهد که حرفهای بودن و اخلاق حرفهای داشتن به چه معناست.
آشنایی با پسران
من و آقای پسران از زمانی که در بانک مرکزی بودم، همدیگر را میشناسیم. البته من همکاری علمی خاصی با دکتر پسران نداشتم. زیرا رشته من با او فرق داشت. آقای پسران بیشتر در اقتصادسنجی و اقتصاد کلان کار کرده ولی حوزه کاری من بیشتر در اقتصادسنجی و اقتصاد خرد و آن هم معمولاً به شکل کاربردی است. اما هر وقت با آقای پسران ملاقات داشتم، با هم راجع به اقتصاد ایران و مقولات مختلف اقتصادی صحبت و بحث کردیم. اما طی چند سال اخیر (دو تا چهار سال اخیر) همکاری جدی بین ما شکل گرفته است. این همکاری برای بنیانگذاری یک موسسه و نهاد مدنی برای اقتصاددانان ایرانی در سطح بینالملل بوده است.
نام این موسسه «انجمن بینالمللی اقتصاد ایران» است و در واقع آقای دکتر پسران همیشه به منزله چراغ راهی برای این حرکت اقتصاددانان خارج از ایران محسوب میشد. زیرا آقای پسران در سطح بینالملل شناخته شده است و با کمک او خیلی راحتتر میتوان نظر اقتصاددانان زبده را جلب کرد.
در مدتی که این سازمان را به ثبت رساندیم، دو کنفرانس برگزار کردیم. یکی در لندن و دیگری در استانبول، که از ایران نیز اقتصاددانان جوان و استادان ایرانی در آن شرکت کردند و در نتیجه فکر میکنم وجود آقای دکتر پسران برای ایجاد یک نهاد مدنی برای اقتصاددانان ایرانی در سطح بینالمللی بسیاربسیار مفید بوده است.
تخصص آقای پسران
تخصص آقای پسران، به عنوان یک اقتصادسنجیدان برجسته و بزرگ، همیشه مطرح بوده است. احتمالاً خیلی از ایرانیها در جریان این موضوع هستند. به خصوص کسانی که حوزه کاریشان در اقتصاد است و با رتبهبندیهای این حوزه آشنایی دارند.
من تعجب میکنم اگر کسی نداند که آقای پسران یک اقتصادسنجیدان بینالمللی است. ولی اینکه اقتصاددانان ایرانی دقیقاً کارهای آقای پسران را خوانده و از آنها بهره برده باشند نمیدانم. چون در واقع مخاطب مطالعه کارهای آقای پسران باید بیشتر جوانان ایرانی در حال تحصیل در سطوح فوق لیسانس و دکترا باشند و نمیدانم تا چه حد آنها از کارهای او استفاده کردهاند. من به شخصه کارهای آقای پسران را خواندهام. به خصوص کارهایی که راجع به ایران انجام دادهاند. البته باید اذعان کنم که شخصاً از تحقیقات آقای پسران و از پیشرفتهایی که داشتند، در تحقیقاتم مستقیماً استفاده نکردهام.