روایت بهمن فرمان‌آرا از اقتصاد سیاسی سینما و کسب‌وکار خانوادگی‌اش: بی‌ثباتی در اقتصاد آزارم می دهد

 

^{خلاصه برخی اظهارات بهمن فرمان آرا در ادامه آمده است:}

^{درسینمای آمریکا مشغول به کار بودم که پدرم خواست برگردم و مدیریت شرکت کارخانجات پیله را بر عهده بگیرم.}

^{با شروع کارم احساس کردم وارد یک بازی سخت و پیچیده شده‌ام.}

^{شرکت خانوادگی ما سال‌ها زیان می‌داد اما سال گذشته ماشین‌آلات جدید وارد کردیم و دو سال است که شرکت سود ده شده است.}

^{زمین کارخانه امروز میلیاردها تومان ارزش دارد اما در تمام سال‌های گذشته که کارخانه به ورطه زیان‌دهی افتاده بود، هیچ‌وقت به فکر فروش کارخانه نیفتادیم.}

^{کسی که فیلم محمد رسول‌الله را به ایران آورد و درآمد زیادی هم به دست آورد، تاجر نخود و لوبیا بود.}

^{به نظر من بعد از ابلاغ اصل44 قانون اساسی، موجودیت بنیاد فارابی زیر سوال است.}

^{من فکر می‌کنم بزرگ‌ترین مشکل سینمای ایران این است که بازار آن به درستی شکل نگرفته است.}

^{از بچگی به فیلمسازی علاقه داشتم و راه خودم را انتخاب کردم اما صنعت نساجی هم دغدغه بزرگی است که هیچ‌وقت نمی‌خواهم کنارش بگذارم.}

^{کارخانجات پیله زمانی 450 کارگر داشت امروز هم  150 خانواده سر سفره‌اش نشسته‌اند و این شرکت برای من و خانواده‌ام حکم عبادتگاه را دارد.}

^{بی‌ثباتی آزاردهنده‌ترین چیزی است که در اقتصاد ما وجود دارد.}

^{کار کردن در سینما به مراتب سخت‌تر از کار کردن در اقتصاد است  البته این هم از بدشانسی‌های من است که در دو صنعت ورشکسته سینما و نساجی کار می‌کنم.}

^{آرزو می‌کنم درهای سینماهای کشور به فیلم‌های جهانی باز شود تا تماشاچیان دوباره به سالن‌ها برگردند.}

^{سینما اول باید زیرساخت خوب داشته باشد بعد بازار آن شکل می‌گیرد و بعد فیلم خوب ساخته می‌شود. ما چسبیده‌ایم به ساخت فیلم و به زیرساخت‌ها فکر نمی‌کنیم.}

^{نگاه امنیتی و سلیقه‌ای به سینما خیلی آزارم می‌دهد.}

^{من شبیه شخصیت گنج قارون نیستم اما اگر اتفاقی به رودخانه می‌افتادم و دو جوان نجاتم می‌دادند، می‌بردم‌شان کارخانه و می‌گذاشتم‌شان پای خط تولید تا  احساس خوشبختی کنند و من هم احساس رضایت خاطر می‌کردم.}