جادوی اقتصاد

منشور خبری تحلیلی اقتصاد ایران و جهان

جادوی اقتصاد

منشور خبری تحلیلی اقتصاد ایران و جهان

زندگی بر پایه اقتصاد

غول هندی از چراغ جادو خارج می‌شود

پنجشنبه, ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۰:۲۵ ق.ظ

 

 

 

 

 

غول هندی از چراغ جادو خارج می‌شود

گزارش هفته نامه تایم از اقتصاد هند که به سمت تسخیر جهان می رود

 

به دنبال فدرالیسم رقابتی

معدود مواردی که تمامی ‌بلیط‏های سالن چند‌منظوره مدیسون اسکوئر‌گاردن نیویورک کاملا به فروش رفته، به دلیل حضور و سخنرانی شخصیت‏های معروفی مانند التون جان، بیلی جوئل، جی زد و البته نخست‌وزیر هند، نارندرا مودی بوده است.

بله، درست است. فردی از هند که زمانی ورود آن‏ها به آمریکا منع می‏شد. مودی مانند یک فاتح کاری کرد که در سپتامبر گذشته ظرفیت سالن از جمعیت هندی-آمریکایی‏هایی پر شود که خوش‏بین به آینده قدرتمند هند بودند. کشوری که توانست پس از چند سال ناکامی‌ اقتصادی، خود را در ردیف اول قدرت‏های جهان مطرح کند. روندی که چند ماه پس از قاطع‏ترین پیروزی در انتخابات سه دهه گذشته نارندرا مودی در ماه می‌سال گذشته آشکار شد. او در سخنرانی یک‌ساعته خود نوید خوش‏بینی و امید می‏داد. بارها سخنان او با فریادهای حمایت «مودی! مودی! مودی!» حضار قطع شد. این فریادها، برنامه سخنرانی را بیشتر شبیه یک کمپین انتخاباتی کرده بود.

وی در مصاحبه دو ساعته‏ای که با نشریه «تایم» داشت، آمریکا و هند را «متحدان طبیعی» خواند و از روند اصلاحات خود دفاع کرد. وی همچنین انتقادها از نگرش دولتش را در خصوص اقلیت‏های مذهبی هند نپذیرفت. پس از پرسش در مورد اینکه چه کسی باعث شده او مسیر طولانی خود را به سمت قدرت طی کند، مکث کرد و پس از لحظاتی گفت: «من در یک خانواده بسیار فقیر متولد شدم. زمانی که کودک بودم، در راه‏آهن چای می‏فروختم. مادرم هم برای گذران زندگی ظرف می‏شست و در خانه‏ها کار می‏کرد.» به یاد آوردن کودکی تلخ و دشوار در شهر کوچکی در غرب ایالت گجرات باعث شد که چشم‏های مودی از اشک، پر شود. او ادامه داد: «تمام کودکی من در فقر گذشت. فقر، برای من اولین الهام‏بخش در زندگی و تعهدی بوده است برای انجام کاری برای فقرا.»

به گفته مودی، فقر برای او انگیزه‏ای بوده است که هم‏اکنون وی را به سمت اهدافش و برنامه‏هایش پیش می‏راند؛ برنامه‏هایی که می‏تواند در شعار «همه با هم، پیشرفت برای همه» خلاصه شود. این شعار و سایر شعارهای امیدبخش دیگر، نوید‌دهنده بازگشت «روزهای خوب» برای هند است. امیدی که باعث شد به او اعتماد کنند و نخست‌وزیر هند شود. اکنون او بر زندگی حدود 25/1 میلیارد نفر قدرت دارد (بیش از یک ششم از جمعیت جهان). هیچ رهبر دموکراتیک دیگری در جهان چنین قدرتی ندارد.

او کار خود را در 26 می‌2015 آغاز و خود را به عنوان یک ستاره سیاسی جهانی مطرح کرد. بسیار اتفاق می‏افتد که سه ساعت در هر شب بخوابد. صبح خود را با یوگا آغاز می‏کند و تلاش کرده که نظم را به هند بیاورد. در توئیتر، مودی 64 ساله، پس از باراک اوباما بیشترین دنبال‏کننده‏ها را در بین رهبران سیاسی جهان دارد.

زمانی که او سر کار آمد، بیش از نیمی‌ از جمعیت هند را افراد زیر 25 سال تشکیل می‏دادند. نسلی که در روزگار نوجوانی، هیچگاه تصور نمی‏کردند که هند از خواب زمستانی بیدار شود و رشد اقتصادی خود را شروع کند. اصلاحات اقتصادی اوایل دهه 1990 باعث شده بود که کشور مسیر رشد شتابانی را آغاز کند و از سال 2001 تا پایان آن دهه میانگین رشد سالانه 5/7 درصد را ثبت کند.

با این حال، از چند سال گذشته، رشد غول هندی دوباره با نوسان مواجه شده بود. در سال منتهی به انتخابات، رشد اقتصادی تا 5 درصد کاهش یافت (نرخ رشدی که آرزوی بسیاری از کشورهای جهان است اما بسیار کمتر از آن است که بتواند برای جمعیت 10 میلیونی که هر ساله وارد بازار کار می‏شوند، ایجاد شغل کند.)

انتظارات عظیم و مخالفت‏ها

چشم‏انداز اقتصادی هند طی سال گذشته بهبود یافته هر چند این موضوع کاملا به خاطر تلاش‏های مودی نبوده است. در ماه مارس، کریستین لاگارد، رئیس صندوق بین‏المللی پول، هند را «نقطه روشنی» در «افق مه‏آلود جهانی» نامید. تورم کاهش یافته و سقوط قیمت نفت منجر به تقویت قابل‌توجه اقتصادی شده است که 80 درصد از نفت خام مورد نیاز خود را وارد می‏کند. هند، همچنین نسبت به کشورهایی که پیش از این در مورد چشم‏انداز روشن آن‏ها صحبت می‏شد، وضعیت بهتری دارد؛ روسیه که صادرکننده نفت است، از کاهش قیمت‏های نفت و تحریم‏های بین‏المللی آسیب دیده است. رشد برزیل هم در حال کاهش است و تیتر خبرگزاری‏ها و مطبوعات جهان به فساد مالی و اختلاس در شرکت‏های بزرگ دولتی نفت برزیل اختصاص پیدا کرده‏ است.

دولت مودی گام‏هایی را هم در جهت آزاد کردن اقتصاد هند برداشته است. به عنوان مثال، تلاش کرده است که بخش بیمه کشور را از طریق صدور مجوز سرمایه‏گذاری‏های خارجی باز کند. نخست‌وزیر هند، همچنین تلاش کرده است که از طریق استفاده از سیستم‏های آنلاین، خشکی و کندی بوروکراسی را کاهش دهد. دولت به دنبال اصلاح نظام مالیاتی هم هست. اعتقاد بر این است که نظام کنونی بیش از اندازه ناموزون است و مانع از رشد اقتصادی و بازرگانی شده است.

اما در همین زمان، سوالات بسیاری مطرح می‏شوند که آیا کارهای انجام شده توسط مودی تناسبی با وعده‏هایش دارد؟ به عنوان مثال روچیر شارما، رئیس بخش بازارهای نوظهور در شرکت سرمایه‏گذاری مورگان استنلی به بانک‏های دولتی هند اشاره می‏کند که به گفته او دچار بدهی‏های بسیار هستند. شارما امیدوار بوده است که دولت مودی که قدرت حل مشکلات اقتصادی را دارد، با خصوصی‌کردن برخی از این بانک‏ها یا حداقل کاهش سهم مالکیت دولت در آن‏ها کاری انجام دهد. با این حال وی می‏گوید: «کاری جدی در این زمینه انجام نشده است.»

مودی ترجیح می‏دهد بر چیزی تمرکز کند که آن را «مشارکت فدرالیسم رقابتی» می‏نامد و پیشبرد رشد کشور از طریق رقابت بین ایالت‏ها است. هر چند مودی با اکثریت قاطع در مجلس سفلای پارلمان هند انتخاب شد، حزب او و متحدانشان قدرت کافی برای تصویب قوانین در مجلس علیا را بدون حمایت جناح‏های مخالف ندارند. دولت می‏گوید که برنامه او برای رسیدن به رشد اقتصادی، قدرت ‏بخشی بیشتر به ایالت‏ها است تا خودشان بتوانند اصلاحات را به پیش ببرند؛ نه اینکه لازم باشد این اقدامات از پایتخت اعمال شوند. ایالت راجستان در نزدیکی دهلی یکی از مواردی است که برای مثال ذکر می‏شود. سال گذشته به این ایالت اصلاحاتی ارائه شد (از جمله تسهیل قوانین کار) که بتواند جذابیت خود را برای کسب‏وکارها افزایش دهد. کارشناسان می‏گویند: دولت مودی که نیاز به تصویب تغییرات ایالت‏ها دارد، باید از طریق اجازه دادن به راجستان برای ادامه چنین اصلاحاتی اعتبار کسب کند. اما فقط بحث این موضوع نیست. دولت باید پس از آن واقعا اجازه دهد که ایالت‏ها این تغییرات را انجام دهند.

مخالفت‏ها در مقابل یکی دیگر از اصلاحات کلیدی دولت مودی در حال افزایش است. وی قصد دارد که قوانین دست‏وپاگیر تصاحب زمین در هند را ساده کند. به عنوان مثال از طریق رفع نیاز به کسب رضایت از 80 درصد از مالکان زمین برای پروژه‏‏های توسعه خاص؛ حرکتی که توسط منتقدان دولت، خلاف منافع جوامع روستایی قلمداد شده است. در مقابل، سرمایه‏گذاران مدت‏ها است از موانع قانونی گلایه می‏کنند که به آن‏ها اجازه دسترسی به زمین مورد نیازشان را نمی‏دهد. حزب‏های مخالف تلاش می‏کنند که برچسبی به مودی بزنند و وی را به عنوان هوادار کسب‏وکارهای عظیم و فقیرستیز معرفی کنند. اگر تلاش آن‏ها موفقیت‏آمیز باشد، می‏تواند به طرح او در انتخابات ایالتی اواخر امسال ضربه بزند. این حملات زمانی شروع شده است که به نظر می‏رسد قدرت مودی کاهش یافته است؛ یک حزب نوظهور ضد فساد در فوریه در دهلی توانست به‌رغم تلاش کمپین انتخابی هواداران مودی پیروز انتخابات ایالتی شود.

مودی برای پاسخ به انتقادات به شرایط تیره اقتصادی پیش از انتخابات سال گذشته اشاره می‏کند. او می‏گوید: «شما خواهید دید که چگونه جهان بار دیگر در مورد فرصت‏ها و وضعیت اقتصادی هند به وجد می‏آید. ما برای پنج سال انتخاب شده‏ایم و برای تمام این مدت برنامه‏ریزی کرده‏ایم و نه فقط سال اول آن. آنچه که ما در سال اول انجام داده‏ایم، دقیقا مطابق با برنامه مورد نظرمان بوده است و طی 4 سال آینده هم قدم به قدم به پیشروی خود ادامه خواهیم داد.»

جهان در مورد وضعیت هند و پتانسیل استفاده نشده آن در گذشته به شگفت آمد. در گذشته و پیش از تحول این کشور، عملکردها ضعیف بود و انگیزه‏ای وجود نداشت. شرایطی که هواداران او امیدوار هستند بار دیگر برای هند تکرار نشود.

منبع: هفته نامه صدا 

نیهیل کومار

مترجم: مهدی نیکویی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی