|
|
حباب چیست؟
در سال 1996، پورتال اینترنتی تازهکار yahoo.com برای اولین بار وارد بازار بورس شد. این امر در میانه تبوتاب (و نیز عدم اطمینان) شدید در مورد «اقتصاد جدید» پررونقی روی داد که رشد سریع اینترنت از نشانههای آن بود. در آغاز سال 2000، هر سهام یاهو به قیمت 240 دلار مبادله میشد(1). با این وجود، دقیقا یک سال بعد از آن، سهام یاهو تنها به قیمت 30 دلار به فروش میرفت. روند مشابهی را میتوان در رابطه با بسیاری از «داتکام»های معاصر یاهو ذکر کرد. اواخر دهه 1990، رشد چشمگیری در ارزش بازاری تجربه شد، اما با نزدیک شدن به قرن بیست و یکم، قیمت سهام این شرکتها به شدت افت کرد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که در اواخر دهه 1990 سهام داتکامها بیشتر از ارزش بنیادی قیمتگذاری شده بود و همین امر سبب ایجاد «حباب اینترنتی» گردید؛ حبابی که به ناچار ترکید.
بنابراین و با توجه به مواردی که گفته شد، در تعریف حباب این امر که یک دارایی تا چه حد بالاتر از ارزش بنیادیاش قیمتگذاری شده است از اهمیت زیادی برخوردار است. اجازه دهید ارزش بنیادی یک دارایی را به صورت ارزش حال جریان پولی تعریف کنیم که صاحب آن دارایی، انتظار دریافت آن را دارد. این جریانهای نقدینگی، مجموعه سودهایی که انتظار میرود دارایی مورد نظر ایجاد کند و قیمت انتظاری دارایی در زمان فروش را در بر میگیرد(2). در یک بازار کارآ، قیمت یک دارایی برابر با ارزش بنیادی آن است. زیرا اگر مثلا یک سهم خاص با قیمتی کمتر از ارزش بنیادی آن مبادله گردد، سرمایهگذاران زیرک با خرید بیشتر آن سهام، به فرصت سودآوری ایجاد شده پاسخ میدهند. این امر سبب افزایش قیمت سهم میشود، تا جایی که دیگر نتوان سودی از خرید آن به دست آورد.
اجرای قانون مالیات برارزش افزوده در ایران با مخالفت های دو گروه مواجه شد. اصناف و بازاریان پس از اجرای این قانون دست به اعتصابات گسترده زدند و حداقل یک هفته بازارهای طلای تهران، اصفهان، تبریز و مشهد تعطیل شد. در نهایت وزارت امور اقتصادی و دارایی با عقب نشینی از اجرای این طرح ادامه کار را به دورانی محول کرد که فضا برای اجرای قانون مهیا شود. مدتی بعد مردم به معترضان اجرای این قانون بدل شدند چراکه تصور می کردند، دریافت مالیات برارزش افزوده، هزینه های ناحقی را برآنها تحمیل می کند. اما براساس گزارشی که به تازگی از سوی وزارت امور اقتصادی ودارایی منتشر شده، 160 کشور دیگر جهان نیز قانون مالیات برارزش افزوده را اجرایی کرده اند.
کشورهای مجری مالیات بر ارزش افزوده برحسب منطقه
ردیف |
منطقه |
تعداد کشورهای مجری مالیات بر ارزش افزوده |
1 |
آسنان(ASEAN) |
7 |
2 |
آسیا |
19 |
3 |
اروپا |
53 |
4 |
اقیانوسیه |
7 |
5 |
آمریکای جنوبی |
11 |
6 |
کارائیب، آمریکای شمالی و مرکزی |
19 |
7 |
آفریقا |
44 |
جمع |
160 |
براساس گزارشی که دفتر تحقیقات و سیاست های مالی وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه کرده مشخص شده که مالیات بر ارزش افزوده بیشترین مقبولیت را در کشورهای اروپایی دارد که مهمترین دلیل آن به سیاست هماهنگ سازی سیستم مالیاتی و بهبود جریان کالاها و خدمات تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا بر میگردد. به طوریکه اتحادیه اروپا یکی از پیش نیازهای لازم به منظور عضویت در جامعه اروپا را پذیرش مالیات بر ارزش افزوده توسط کشور مربوط در نظر گرفته است. به علاوه، انتقال از سیستم برنامه ریزی متمرکز به سیستم متکی به مکانیزم بازار نیز لزوم تغییر سیستم مالیاتی را در کشورهای اروپایی مرکزی و شرقی ایجاب کرد.
گزارش «ثروت جهانی» کردیت سوئیس در برگیرنده اطلاعات جامعی د مورد ثروت خانوارهای جهانی است.
در این گزارش روندهای ثروت در کشورهای جهان، از کف هرم ثروت تا روندهای ثروت افرادی با بیشترین میزان ثروت خالص سنجیده و تجزیه و تحلیل شده است. طبق گزارش ارائهشده توسط کردیت سوئیس ثروت در دنیا رشد کرده است و بیشترین نرخ رشد تجمع ثروت در دنیا در کشورهای آمریکای شمالی بوده است.
از : دوستالر ژیل
برگردان : ب. کیوان
کتاب نخست کاپیتال کارل مارکس، «نقد اقتصاد سیاسی» در سال ۱۸۶۷ منتشر شد. طرح کلی این کتاب که نخستین جلد این اثر چهار جلدی است، در ۱۸۵۷ریخته شد و درزمان حیات نویسنده به چاپ رسید. جلد دوم و سوم اثر مذکور به وسیله انگلس در ۱۸۸۵و ۱۸۹۴بر پایه دست نوشته های مارکس انتشار یافت. فصل نخست کتاب اول با عنوان «کالا» به گسترش تزی می پردازد که در«مقدمه بر نقد اقتصاد سیاسی» چاپ ۱۸۹۵ پیشنهاد شده بود . طبق این تز، «ارزش» یک کالا بر پایه زمان کار«اجتماعاً لازم» برای تولید آن معین می گردد . این تز بهانه برای شرح و بسط های بغرنجی به دست داد که مارکس آن را با «راه های شیب دار» مقایسه کرده است .
مروری بر نظریه قیمت داراییها1
مفاهیم اولیه
هدف اصلی نظریه قیمت داراییها فهم قیمت یا ارزش ادعاهای مربوط به پرداختهای نامطمئن است. یک قیمت پایین مستلزم این است که نرخ بازدهی دارایی بالا باشد، بنابراین این نظریه را میتوان به این صورت نیز تعریف کرد: با استفاده از این نظریه میتوان توضیح داد که چرا برخی از انواع داراییها نسبت به سایرین به طور متوسط نرخ بازدهی بالاتری دارند.