سال‌ها پیش سولو پیشنهاد داد که رشد تنها با انباشت سرمایه و افزایش نیروی کار حاصل نمی‌شود، بلکه با "پیشرفت تکنولوژیکی" که الان به عنوان رشد بهره‌وری کل عوامل شناخته می‌شود، به‌دست می‌آید. و این عامل رشد بهره‌وری کل عوامل پیشرفت در تکنولوژی و نیز در مدیریت و در تکنیک‌های سازمانی را در بر دارد. با نگاه به صنایع مشابه در بین کشورها، همیشه تفاوت عمیقی هم در بهره‌وری نیروی کار آنها و هم در بهره‌وری کل عوامل آنها وجود دارد و بیشتر مواقع این تفاوت در بهره‌وری- در صنایع خودرو یا صنایع فولاد یا صنایع ساخت و ساز مسکونی در آمریکا و اروپا- مسئله قابل توجهی نبوده و نمی‌تواند بطور جدی با تفاوت در دست‌یابی به تکنولوژی توضیح داده شود. همچنین دریافتیم که تفاوت بهره‌وری نمی‌تواند با تفاوت در دست‌یابی به سرمایه برای سرمایه‌گذاری دنبال شود.
بنابراین به نظر شما مدیریت عامل اولیه در تفاوت بهره‌وری است؟
رابرت سولو : بله. با توجه به شواهد موجود، رقابت شدید مدیران را تحریک می‌کند تا توانایی خود را بالا ببرند. و این عقیده که هرکسی در هرکجا به دنبال حداکثر کردن سود خود است همیشه درست نیست. ما می‌دانیم که در هر صنعتی، یک توزیع کلی از سطوح بهره‌وری بین بنگاه‌ها و حتی گهگاه در موسسات داخل بنگاه‌ها وجود دارد. تجارت بین‌الملل یک هدفی در ورای استثمار مزیت نسبی را دنبال می‌کند. و افشا می‌کند که مدیران سطوح بالا در کشورهای مختلف نگرانی کمتری داشته باشند. برای هر شرکتی دسترسی به بازار بین‌المللی بسیار اهمیت دارد.
