25 اقتصاددان بانفوذ سال 2014
مجله اکونومست، همانند هر سال، امسال هم 25 اقتصاددان برتر و بانفوذ سال را معرفی کرده است. درین فهرست 25 اقتصاددان برتر که در حوزه های مختلف اقتصادی، امور مالی، بانکداری و کنترل و اداره بحرانهای اقتصادی طی سال گذشته میلادی نقش بسزای ایفا نمودند، معرفی شده اند. جالب اینست که امسال یک زن هم شامل این فهرست نیست.تحلیل گران و پژوهشگران اقتصادی بابت عدم حضور حتی یک زن هم درین فهرست، متعجب اند. به باور بسیاری از آنها ژانت یالن، رئیس فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا)، یکتن از اقتصاددانان ممتاز آمریکایی باید شامل این فهرست میشد. دلیل فروگذاری وی ازین فهرست از سوی مجله تایمز، رئیس بانک مرکزی بودن وی عنوان شده است، طوریکه هیچ یکی از رؤسای بانکهای مرکزی هیچ کشوری درین فهرست در نظر گرفته نشده اند، درحالیکه تعدادی از آنها، اقتصاددان برجسته و تاثیرگذاری میباشند.
اکونومست، سطح نفوذ و تاثیرگذاری این اقتصاددانان را بر اساس تعداد مقالات، نوشتارها و کتبهای منتشره آنان سنجش میکند، طوریکه بهمکاری نهاد هیوی ویتس (heavyweights) و براساس رتبه بندی RePEc یا Research Paper in Economics (مقالات پژوهشی در اقتصاد) سطح نفوذ این دانشمندان، در میان دانشجویان دکترا سنجیده میشود. به این منظور مجله اکونومست بهمکاری یک استارت آپ آنلاین بنام Appinions، فهرستی از 500 اقتصاددان برتر جهان را براساس نفوذ و تاثیرگذاری آنها در رسانه ها، وبلاگها و رسانه های اجتماعی، برای یک دوره 90 روزه تا 11 دسامبر 2014، به رای گیری گذاشت و از میان پاسخها برترین، بانفوذترین و تاثیرگذارترین اقتصاددانان سال را انتخاب نمود.
درین فهرست اقتصاددان بزرگی از حوزه های مختلفی شامل است، از جمله جاناتان گروبر، مختصص سیاست های اقتصادی و مشاور برنامه بهداشتی اوباماکیئر (Obamacare)، کسیکه طی سال گذشته همواره مورد توجه رسانه ها در رابطه با برنامه بهداشتی رئیس جمهور اوباما (اوباماکیئر) بود.
رؤسای برحال بانکهای مرکزی ازین فهرست فروگذاشته شده اند، اما بانکداران مرکزی کنونی و پیشین، درین فهرست جایگاه برجسته‌ی از آن خود ساخته اند. درین میان اقتصاددانانی هم شامل اند که نوشتارها یا کارهایشان بسیار مورد بحث قرار گرفته اند، چون توماس پیکتی که از سوی بعضی رسانه های بزرگ مارکس قرن بیست و یک نامیده شد، و همچنان نویسندگان برتر در زمینه نابرابری اقتصادی چون لاری سمرز، کسی که همواره در مورد خطرات ناشی از "رکود سکولار (Secular Stagnation)" هشدار میداد و یا هم رابرت شیلر، یکتن از نویسندگان برجسته در رابطه با بی ثباتی بازارهای مالی و پال کراگمن، برنده جایزه نوبل اقتصاد و نویسنده ممتاز نیز شامل این فهرست شده اند.
فهرست کامل 25 اقتصاددان بانفوذ جهان در سال 2014
در پائین در مورد هر یکی از آنها معلومات میدهیم.
1- جوناتن گروبر (Jonathan Gruber): اقتصاددان 49 ساله آمریکایی و پروفیسور اقتصاد در دانشگاه ام آی تی (Massachusetts Institute of Technology). او رئیس برنامه مراقبت های بهداشتی در سازمان ملی پژوهش اقتصادی (National Bureau of Economic Research) هست. این سازمان یک سازمان پژوهشی خصوصی غیرانتفاعی آمریکاییست که متعهد به انجام و انتشار پژوهش اقتصادی غیرجانبدار در بین سیاستگزاران عمومی، فعالین کسب و کار، و جامعهٔ دانشگاهی میباشد. او یکی از اصلی ترین طراحان و چهره های مشهور برنامه ملی مراقبتهای بهداشتی رئیس جمهور اوباما و همچنان رقیب انتخاباتی او میت رومنی بنام رومنی کیئر هست.
2- ویلیام دودلی (William C. Dudley): اقتصاددان 63 ساله آمریکایی و رئیس بانک مرکزی نیویارک و معاون کمیته فدرال بازار آزاد هست. او قبل از ریاست بانک مرکزی نیویارک، منتقد سیاستهای بانک مرکزی آیالات متحده بود و بارها پیشنهاد نموده بود تا بانک مرکزی آیالات متحده سیاستهای فشرده را در قبال بازار ارزها و سهام در پیش گیرد.
3- پال کروگمن (Paul Krugman): اقتصاددان 62 ساله آمریکایی و پروفیسور اقتصاد و روابط بین الملل در دانشگاه پرینستون و دانشکده اقتصاد لندن، و برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2008 برای نظریه تجارت نوین (New Trade Theory) و جغرافیای اقتصادی نوین (New Economic Geography). او حدود 20 کتاب در رشته های تجارت بین الملل، روابط بین الملل، جغرافیای اقتصادی، اقتصاد کلان، و سایر حوزه های اقتصادی نوشته است و یکی از متفکران برجسته اقتصادی آیالات متحده میباشد. کتابها و نوشتارهای وی همواره مورد بحث قرار گرفته است.
4- چارلس پلوزر (Charles Plosser): اقتصاددان 66 ساله آمریکایی و رئیس بانک مرکزی فیلادلفیا آیالات متحده. او نوشتارهای زیادی در زمینه چرخه های واقعی کسب و کار و سایر حوزه های اقتصاد کلان دارد.
5- بن برننکه (Ben Bernanke): اقتصاددان 61 ساله آمریکایی، پروفیسور اقتصاد در دانشگاه پرینستون هست. او قبلاً عضو بورد رؤسای سیستم فدرال رزو (بانک مرکزی آیالات متحده)، رئیس شورای مشاوران اقتصادی رئیس جمهور جورج بش و سپس ۱۴مین رئیس (پیشین) بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا از سال ۲۰۰۶ تا ۳۱ جنوری ۲۰۱۴ به مدت ۸ سال بود. او نوشتارهای متعددی در اقتصاد بین الملل، پالیسی های اقتصادی و اقتصاد کلان دارد و نظریه "اصول برننکه (Bernanke Doctrine)" را که بانک مرکزی چگونه میتواند با استفاده از سیاستهای پولی در برابر سقوط قیمتها (deflation) مبارزه کند و "اعتدال بزرگ (Great Moderation)" که میگوید چرخه های اقتصادی طی دهه های اخیر بنابر تغییرات ساختاری در اقتصاد بین الملل خصوصاً ثبات اقتصادی اقتصادهای در حال توسعه، سقوط نموده است که تاثیرات سیاستهای اقتصاد کلان (سیاستهای پولی و مالی) را کاهش داده است، را ارائه نموده است.
6- نارایانا کوچرلاکوتا (Narayana Kocherlakota): اقتصاددان 51 ساله آمریکایی و رئیس کنونی بانک مرکزی مینیاپولس آیالات متحده. او پروفیسور اقتصاد در دانشگاههای نارت وسترن (Northwestern University)، آیووا (University of Iowa)، ستانفورد (Stanford University)، و مینیسوتا (University of Minnesota) بوده است. او نوشتارها و پژوهش های متعددی در اقتصاد پولی (Monetary Economics) و دارایی عمومی (Public Finance) دارد.
7- جیمز بولارد (James B. Bullard): اقتصاددان آمریکایی و رئیس کنونی بانک مرکزی سنت لویس آیالات متحده است. او نوشتارهای متعددی در زمینه های اقتصاد پولی و سایر حوزه های اقتصادی دارد.
8- رابرت شیلر (Robert J. Shiller): اقتصاددان 69 ساله و نویسنده پرفروش آمریکایی، پروفیسور اقتصاد در دانشگاه یل (Yale University) و برنده جایزه نوبل اقتصاد. او در سال 2013 بهمراه دو اقتصاددان دیگر؛ لارس پیتر هانسن و یوجین فاما، این جایزه هشت میلیون کرونی آکادمی علوم سلطنتی سوئد، (حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار دلاری) را به خاطر کار مجدانه بر روی روندهای نقطه‌ای در بازارها و به خاطر کار بر روی ارزش دارایی‌ها، سهام و اوراق قرضه و ادامه تاثیر بحران بازارهای سرمایه در اواخر دهه گذشته بر اقتصاد جهانی به خود اختصاص دادند. او یکی از متخصصان حوزه اقتصاد رفتاری و از راهروان مکتب کینزی اقتصاد هست.
9- آلن گرینسپن (Alan Greenspan): اقتصاددان 69 ساله آمریکایی و رئیس پیشین بانک مرکزی آیالات متحده از سال 1987 تا سال 2006 بمدت 19 سال بود. او یکی از مقتدرترین اقتصاددان آمریکایی و نویسنده مقالات و نوشتارهای متعددی در حوزه های بانکداری، امور مالی و سایر بخشهای اقتصادی میباشد.
10- پیتر پریت (Peter Praet): اقتصاددان آلمانی-بلژیکی و عضو هیئت اجرایی و اقتصادان ارشد بانک مرکزی اروپا. او قبلاً استاد اقتصاد پولی در دانشگاه اقتصاد و مدیریت سالوی بروسلز (Solvay Brussels School of Economics and Management) بود.
11- ارنست فیهر (Ernst Fehr): اقتصاددان 58 ساله اتریشی و استاد اقتصاد خرد و پژوهش اقتصاد تجربوی و رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه زوریخ (University of Zürich) در سویس. او در حوزه های مختلف تکامل همکاری انسانی و اجتماعی، به ویژه عدالت، روابط متقابل و عقلانیت محدود تحقیقاتی داشته است. او همچنان در حوزه های اقتصاد عصبی، امور مالی رفتاری و اقتصاد تجربی نوشتارهای متعددی دارد و براساس گزارش IDEAS/REPEC او دومین اقتصاددان پرنفوذ آلمانی هست.
12- آندی هالدن (Andrew G. ): اقتصاددان 47 ساله انگلیسی، رئیس آمار و تحلیل پولی و همچنان اقتصاددان ارشد بانک مرکزی انگلیس (Bank of England). او در بخشهای سیاستهای پولی، ثبات مالی، اقتصاد رفتاری و اقتصاد پولی نوشتارها و پژوهشهای متعددی دارد.
13- توماس پیکتی (Thomas Piketty): مارکس قرن بیست و یک، اقتصاددان 43 ساله فرانسوی و یکی از مشهورترین چهره های اقتصاد معاصر قرن بیست و یک. او استاد اقتصاد در دانشگاه École des hautes études en sciences sociales (EHESS) و مدرسه اقتصاد پاریس (Paris School of Economics) میباشد. کتاب وی "سرمایه در قرن بیست و یک (Capital in the Twenty-First Century)" پرفروش ترین کتاب اقتصادی هست. او در حوزه های مختلف اقتصاد عمومی (Public Economics) از جمله تمرکز ثروت و نابرابری در ثروت و درآمد پژوهش های متعددی دارد و کتاب وی هم در همین زمینه بحث میکند. کتاب استدلال میکند که نرخ بازگشت سرمایه در کشورهای توسعه یافته بیش از نرخ رشد اقتصادی است و این باعث نابرابری در ثروت در آینده میشود. او برای مواجهه با این مشکل، پیشنهاد میکند از طریق یک مالیات جهانی بر ثروت بازتوزیع انجام شود.
14- لاری سمرز (Lawrence Summers): اقتصاددان 60 ساله آمریکایی، رییس سابق و استاد دانشگاه هاروارد (Harvard University) و وزیر پیشین خزاین آیالات متحده. او نقش برجسته‌ی را در مبارزه با بحران اقتصادی مکزیک در سال 1994، بحران مالی آسیا در سال 1997، بحران مالی روسیه و مقررات زدایی سیستم مالی آیالات متحده ایفا نمود. او همچنان رئیس شورای ملی اقتصادی آیالات متحده از جنوری 2009 تا نوامبر 2010 بوده است. او نوشتارهای زیادی در عرصه های مختلف اقتصاد و امور مالی دارد و یکی از مقتدرترین اقتصاددان آیالات متحده میباشد.
15- دانیال کاهنمن (Daniel Kahneman): روانشناسی 81 ساله اسرائیلی - آمریکایی و برنده جایزه نوبل اقتصاد 2002 همراه با ورنن سمت. او این جایزه را برای پژوهش در عرصه روانشناسی قضاوت و تصمیم گیری، اقتصاد رفتاری و روانشناسی باورانه بدست آورد. او یکی از متفکران برجسته جهان است و نوشتارهای وی در عرصه اقتصاد رفتاری و روانشناسی از جمله پرفروشترین کتابهای جهان است. او اکنون استاد روانشناسی و روابط عمومی دانشگاه پرنستون (Princeton University) هست.
16- آلن بلندر (Alan Blinder): اقتصاددان 69 ساله آمریکایی و استاد اقتصاد و روابط عمومی دانشگاه پرنستون. او از سوی نهاد IDEAS/RePEc، "یکی از مغزهای برتر اقتصادی نسل نو" نامیده شده است. او کمتر از دو سال (جون 1994 تا جنوری 1996) معاون رئیس بانک مرکزی آیالات متحده بود. او بیشتر در بخشهای سیاستهای پولی و بانک مرکزی پژوهش دارد و نویسندگی میکند.
17- جوزف ستیگلیتز (Joseph Eugene Stiglitz): اقتصاددان 72 ساله آمریکایی، استاد اقتصاد در دانشگاه کولمبیا (Columbia University) و از مشهور ترین نمایندگان مکتب نئو کنزیسم. او همچنان برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2001 میباشد. وی شهرتش را به خصوص بعد از انتقاد های شدیداش از صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی به دست آورد. او قبلاً عضو و رئیس شورای ملی اقتصادی آیالات متحده و معاون ارشد و اقتصاددان ارشد بانک جهانی نیز بوده است. او نوشتارهای منتقدانه زیادی در رابطه با مدیریت جهانی سازی و اقتصاددان بازار آزاد (که آنها را بنیادگراهای بازار آزاد مینامد) دارد. نوشتارها و پژوهش های وی همچنان در حوزه های مدیریت خطرات دارایی، اداره امور شرکت ها، و تجارت بین الملل میباشد و درین زمینه 10 کتاب از جمله یک کتاب پرفروش تحت عنوان "هزینه نابرابری (The Price of Inequality)" را نوشته است.
18- سایمن جانسن (Simon Johnson): اقتصاددان 52 ساله انگلیسی - آمریکایی و استاد کارآفرینی در مدرسه مدیریت سلون دانشگاه ام آی تی (MIT Sloan School of Management) و موسسه اقتصاد بین الملل پترسن (Peterson Institute for International Economics). او هچنان استاد اقتصاد در دانشگاه دیوک (Duke University) و اقتصاددان ارشد صندوق بین المللی پول نیز بوده است. او مقالات و کتابهای متعددی در زمینه های بانکداری، امور مالی و حوزه های مختلف اقتصادی نوشته است.
19- لارنس کوتلیکوف (Laurence Kotlikoff): اقتصاددان 64 ساله آمریکایی، استاد اقتصاد در دانشگاه بوستن (Boston University). او همچنان عضو هیئت مشاورین رئیس جمهور ریگن بود. او در حوزه های مختلفی، از جمله اقتصاد نسلی، سیاست مالی، اقتصاد محاسباتی، رشد اقتصادی، پس انداز ملی، نابرابری درون و بین نسلی، منابع انباشت ثروت، نوع دوستی بین نسلی، به اشتراک گذاری خطر درون خانواری، بانکداری، امور مالی شخصی، تامین اجتماعی، خدمات درمانی، مالیات، و اصلاحات بانکی پژوهش نموده کتاب و مقالات متعددی نوشته است.
20- کینیت روگوف (Kenneth Rogoff): اقتصاددان 62 ساله آمریکایی و استاد پالیسی عامه و اقتصاد دانشگاه هارورد (Harvard University). او همچنان اقتصاددان ارشد و رئیس پژوهشهای صندوق بین المللی پول نیز بوده است. او در بخشهای مختلف امور مالی پژوهش و نوشتارهای متعددی داشته است.
21- جاستن ولفرز (Justin James Michael Wolfers): اقتصاددان 42 ساله آسترالیایی و استاد اقتصاد و سیاست عامه در دانشگاه مشیگن (University of Michigan) و موسسه پترسن برای اقتصاد بین الملل (Peterson Institute for International Economics) میباشد. مقالات و نوشتارهای وی در روزنامه های نیویارک تایمز، وال ستریت ژورنال و بروکنز پیپر نشر میشود. او در حوزه های اقتصاد ورزش، شرط بندی های ورزشی، بازارهای پیش بینی و اقتصاد خانواده مینویسد. نیویارک تایمز او را یکی از 13 اقتصاددان برتر جوان و آینده اقتصاد نامیده است.
22- مارتن فیلدستاین (Martin Feldstein): اقتصاددان 75 ساله آمریکایی و استاد اقتصاد دانشگاه هارورد. او قبلاً رئیس اداره ملی تحقیقات اقتصادی، و همچنان رئیس شورای مشاوران اقتصادی و مشاور ارشد اقتصادی رئیس جمهور رونالد ریگان بود. او یکی از منتقدان سیاست های اقتصادی اداره ریگان نیز بود، به همین دلیل نتوانست به ریاست بانک مرکزی آیالات متحده برسد. او در حوزه های مختلف اقتصاد نوشتارها و پژوهش های متعددی دارد و همچنان در دانشگاه های متعددی تدریس نموده است.
23- جیفری ساشز (Jeffrey Sachs): اقتصاددان 60 ساله آمریکایی و رئیس موسسه زمین در دانشگاه کولمبیا و همچنان استاد اقتصاد در همین دانشگاه. او بعمر 28 سالگی، جوانترین پروفیسور اقتصاد در دانشگاه هارورد شد. او شهرتش را به عنوان مشاور کشورهای اروپای شرقی و دولتهای در حال توسعه، پس از فروپاشی کمیونیسم و گذار به اقتصاد بازار و همچنان حین بحران اقتصادی بدست آورد. او در بخشهای توسعه اقتصادی، ثبات محیطی، فقرزدایی، الغای بدهی و جهانی سازی نوشتارهای زیادی دارد.
24- انریکو موریتی (Enrico Moretti): اقتصاددان و استاد اقتصاد کار در دانشگاه کلیفورنیا بارکیلی (University of California, Berkeley). او همچنان رئیس برنامه شهرسازی مرکز رشد بین الملی در دانشگاه اقتصاد لندن، دانشمند بانک مرکزی سان فرانسسکو، پژوهشگر اداره ملی پژوهشهای اقتصادی (کامبرج) و همچنان پژوهشگر مرکز پژوهشهای سیاست اقتصاد (لندن) و موسسه تعلیمات کار (بن) نیز میباشد. او در حوزه های اقتصاد کار، اقتصاد شهری و اقتصاد منطقه‌ی نوشتارهای داشته است.
25- جان ویلیامز (John C. Williams): اقتصاددان 52 ساله آمریکایی و رئیس بانک مرکزی سان فرانسسکو آیالات متحده. او قبلاً اقتصاددان ارشد شورای مشاورین اقتصادی کاخ سفید و استاد اقتصاد در دانشگاه ستانفورد بود. او در حوزه های اقتصاد، تجارت و بانکداری نوشتارهای متعددی دارد.
