صندوق بین المللی پول چه پیش بینی از اقتصاد ایران دارد؟/ مقایسه شاخص های کلان ایران با کشورهای منطقه
بنا بر چشم انداز افق بیست ساله، ایران در سال 1404 باید از نظر بسیاری شاخص ها در منطقه در جایگاه نخست قرار داشته باشد. از جمله این شاخص ها عملکردهای اقتصادی است؛ نرخ تورم، رشد اقتصادی و بیکاری از شاخص هایی بحساب می آیند که بر اساس آن ها می توان میزان موفقیت هر کشوری را تحقق اهداف ترسیم شده ارزیابی کرد.
بر همین اساس با مقایسه شرایط کشورمان با دیگر کشورهای منطقه در این سه شاخص، می توان برآوردی از میزان موفقیت یا ناکامی در دستیابی گام به گام به اهداف تعیین شده بدست آورد.
رشد اقتصادی
بررسی روند رشد اقتصادی منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نشان می دهد که بالاترین نرخ رشد این منطقه از سال 1980 میلادی به بعد در سال 1990 به ثبت رسید که کشورهای این منطقه به طور متوسط نرخ رشد حدود 8 درصدی را تجربه کردند. با وجود پیشرفت ها و فراز و فرودهای سال های آغازین قرن بیست و یکم نرخ رشد اقتصادی این منطقه تا سطح 2.4 درصد در سال 2013 پایین آمد ولی پیش بینی ها از افزایش نرخ رشد به سطح 4 درصد تا سال 2020 میلادی حکایت دارد.
ایران نیز در نیمه دوم دهه 80 و نیمه آغازین دهه 90 شمسی به واسطه برخی سیاست های نادرست دولت های وقت و پس از آن در پی تحریم های اقتصادی دچار افت و خیزهای فراوانی در مسیر تحقق نرخ رشد هدفگذاری شده در چشم انداز بیست ساله خود شده بود. طی دو سال اخیر اما با تغییر جهت شاخص ها، نرخ رشد ثبت شده برای کشورمان توسط صندوق بین المللی پول مجددا مثبت شد و پیش بینی می شود طی پنج سال آینده نرخ رشدی در حدود 1.5 درصد را تجربه کند. این نرخ حدودا نصف نرخ رشد متوسط کشورهای ترکیه، عربستان و پاکستان خواهد بود.
تورم
نرخ تورم بالا معمولا یکی از مشکلات همیشگی کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا است. نرخ تورم طی سال های 2012 و 2013 میلادی در این منطقه به حدود 9.8 درصد افزایش یافت ولی پیش بیی می شود این نرخ طی چند سال آینده به طور متوسط حدود 5.5 درصد باشد.
ایران اما طی سال های اخیر نرخ تورمی بسیار بالاتر از کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا داشته است. به گونه ای که متوسط نرخ تورم این کشور بنا بر محاسبه صندوق بین المللی پول حدود 26 درصد بوده است. طی 5 سال آینده اما نرخ تورم پیش بینی شده برای ایران حدود 17 درصد است.
بیکاری
بیکاری نیز مانند تورم یکی از معضلات دائمی در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا است. کاهش قیمت جهانی نفت طی سال های اخیر بر این معضل در کشورهای خاورمیانه که عمدتا کشورهایی با اقتصاد متکی بر درآمدهای نفتی هستند، افزوده است. نرخ بیکاری در ایران طی سال های 2012 تا 2015 میلادی حدود 11.53 درصد بوده است و پیش بینی می شود طی 5 سال آینده نرخ بیکاری در کشور جوان ایران به 14 درصد افزایش پیدا خواهد کرد.