مروری بر اقتصاد منابع طبیعی و مدلهای مطرحشده در آن
اقتصاد منابع طبیعی عرضه، تقاضا و تخصیص منابع طبیعی موجود در زمین را بررسی میکند. هدف اصلی اقتصاد منابع طبیعی، شناخت بهتر نقش آن در اقتصاد است که به منظور توسعه روشهای پایدارتر مدیریت این منابع و در جهت تضمین باقی ماندن آن برای نسلهای آینده صورت میگیرد. اقتصاددانان این بخش به منظور توسعه یک اقتصاد پایدار و کارا، تعامل میان اقتصاد و سیستمهای طبیعی را مطالعه میکنند. اقتصاد منابع طبیعی، حوزهای بینرشتهای در زمینه تحقیقات دانشگاهی علم اقتصاد است که به بررسی ارتباطات و وابستگی متقابل میان اقتصاد انسانی و اکوسیستمهای طبیعی میپردازد و بر روی چگونگی کارکرد یک سیستم اقتصادی در کنار محدودیتهای زیستمحیطی منابع طبیعی موجود در زمین تمرکز دارد. مدلهای اقتصادی باید با ویژگیهای خاص نهادههای منابع طبیعی سازگار باشند. دورههای درسی سنتی اقتصاد منابع طبیعی بر روی مدلهای شیلات، مدلهای جنگلداری و مدلهای استخراج مواد معدنی تاکید کردهاند. در سالهای اخیر اهمیت منابع دیگری مانند هوا، آب، آب و هوای جهانی و منبع زیستمحیطی، در سیاستگذاریها در حال افزایش است. بخشهای اقتصاد و سیاست، بر روی جنبههای انسانی ایجادکننده مشکلات زیستمحیطی تمرکز میکنند. حوزههای سنتی اقتصاد محیط زیست و منابع طبیعی موضوعاتی مانند نظریه رفاه، کنترل آلودگی، استخراج منابع و ارزشگذاری غیربازاری و همچنین پایانپذیری منابع، پایداری، مدیریت زیستمحیطی و سیاست زیستمحیطی را شامل میشود. موضوعات پژوهشی مطالبی مانند اثرات زیستمحیطی فعالیتهای کشاورزی، حملونقل و شهرنشینی، کاربرد زمین در کشورهای فقیر و صنعتی، تجارت بینالملل و محیط زیست، تغییرات آبوهوا و پیشرفتهای روششناختی در ارزشگذاری غیربازاری را شامل میشود.