آقای دکتر کرمی شما در مقالات متعدد و اظهارنظرهای کارشناسی خود تاکیداتی جدی بر روند خشکیدگی سرزمین دارید و اینکه ما در مرحله «پستنرمال» هستیم. برخی اما معتقدند ایران در یک دوره طولانیمدت خشکسالی به سر میبرد و این روند خشکسالی موقتی است. آیا سرزمین ما در حال بیابانی شدن است؟
خشکسالی چند مرحله دارد. اولین مرحله آن هواشناختی (Meteorological) است. این مرحله همیشه رخ میدهد. قبلاً بوده، حالا هست و در آینده هم رخ خواهد داد. اگر این پدیده تبدیل به خشکسالی هیدرولوژیکی Hydrological شود و به سمت تبدیل شدن به نوعی خشکسالی کشاورزی برود، بعد از آن خشکسالی اقتصادی و اجتماعی آغاز میشود و آن موقع میتواند به یک پدیده با اثرات ماندگار تبدیل شود. در مرحله نخست برای اینکه خشکسالی رخ دهد، باید خشکسالی هواشناختی رخ دهد اما خشکسالی بعدی لزوماً میتواند منشاء هواشناختی نداشته باشد. اگر سرزمین درست مدیریت نشود و منابع آب از بین برود، هر خشکسالی معمولی میتواند به خشکسالی بزرگ تبدیل شود. اگر سرزمینی انواع پیشرفتهتر و عمیقتر خشکسالی را تجربه کرده باشد دیگر تفکیک کردن سهم اثرگذاری مدیریتی و اقلیمی چه فرقی میکند؟ دیگر ضرورتی ندارد آن را بین سوءمدیریت یا تغییر اقلیم تقسیم کنیم.
به نظر میرسد ایران از هر دو مساله ضربه خورده است. هم قربانی تغییر اقلیم است و هم مبتلا به سوءمدیریت سرزمین!
درست است. ما کشوری هستیم که به دو بلای اصلی تخریب سرزمین گرفتار شدهایم. بیابانزایی و فرسایش خاک هر دو ایران را متاثر کرده است و اتفاقاً در نرخ فرسایش خاک و ایجاد بیابان در جهان اول هستیم و به نوعی در حال قهقرای سرزمینی هستیم.
مقدمه مترجم: متن حاضر در مورد دستگیریهای مرتبط با فساد اخیر و دامنهدار فیفا پیش از استعفای بلاتر است. اکنون که مشخص شده نقش روابط اقتصادی دولتها برای تعیین میزبابی جامهای جهانی چه تأثیری بر روند تصمیمگیری در این زمینه دارد و پای چه سیاستها و بدهبستانهای اقتصادی-نظامی در میان است، بهتر است به نقش نظام اقتصادی سرمایهداری در آلوده کردن هر سپهری از حیات اجتماعی به ویروس سرمایهاندوزی و سوداگری دقیقتر نگریست و با این کار توخالی بودن ادعاهایی مثل «ورزش مستقل از سیاست است» را نشان دهیم.
****
ما در زمانهای زندگی میکنیم که در آن کل دم و دستگاه حاکم فاسد و تباه است و بخش بزرگی از طبقهی کارگر، هم در بریتانیا و همه در مابقی جهان چنین وضعیتی را به چشم خود میبیند. بانکداران و سرمایهگذاران مالی بازارها را برای سودهای کوتاهمدت دستکاری میکنند؛ سیاستمداران در حال به جیب زدن هر آن چیزی هستند که میتوانند در حالی که از تهیدستان میخواهند کاهش دستمزدها و خدمات را بپذیرند؛ افراد ثروتمند و قدرتمند کثیفترین فسادها را درست مقابل چشمان ما انجام میدهند و ککشان هم نمیگزد؛ رؤسا لیستهای سیاهی را به کمک دولتها تعبیه میکنند و فهرست این تباهیها ادامه دارد. با وجود این، اگر از هر فرد عادی در خیابان بپرسید که در مورد آنچه گفتیم، بیش از هر چیز دیگر، فساد، رشوه و کلاهبرداریهای سراسری بیندیشد، بسیاری از افراد تنها با یک واژه پاسختان را میدهند: فیفا.