گفتگو با سفیر آلمان در ایران
ایران میتواند یکی از قطبهای عمده اقتصاد منطقه شود
حمیدرضا آریانپور: حساسیت مذاکرات در جریان میان ایران و گروه 1+5 ماهها باعث تردید سفیر آلمان به انجام مصاحبه با ما شده بود. نخستین بار در تابستان 1393 بود که درخواست گفتوگو با نفر اول سفارت آلمان را مطرح کردیم. اما تنها پس از پایان گفتوگوهای لوزان بود که به این درخواست پاسخ مثبت داده شد.این گفتوگو که نخستین گفتوگوی اختصاصی سفیر آلمان با یک روزنامه از زمان ورود او به ایران است، در ساختمان سفارت آلمان در خیابان فردوسی انجام شد؛ ساختمانی که بیش از ۱۰۰ سال پیش بر اساس «قرار داد دوستی و کشتیرانی» بین امپراتوری آلمان و ایران به کار گرفته شد؛ از جمله مفاد این قرارداد احداث نمایندگی دائم در دو کشور بود. این حدود یک قرن رابطه، نمادی است از اهمیت مناسبات دوجانبه برای دو کشور، مناسباتی که در این دوران افت و خیزهای زیادی را از سر گذرانده است. اکنون حضور آلمان در کنار 5 عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل، در مذاکرات هستهای ایران، اهمیت نگرش دو کشور به حال و آینده روابط را دوچندان کرده است. میکائیل بارون فون اونگرن-اشترنبرگ، از ژوئن 2013 رئیس نمایندگی سیاسی جمهوری فدرال آلمان در ایران است. به این ترتیب او دوره کاری خود در ایران را تقریبا همزمان با آغاز به کار دولت یازدهم شروع کرده تا در اوج گفتوگوهای هستهای ایران با گروه 1+5 یا آنگونه که اروپاییها میگویند، گروه 3+3، مسوولیت سفارت بزرگترین اقتصاد اروپا در ایران را بر عهده گرفته باشد. اونگرن-اشترنبرگ که پیش از ریاست سفارت آلمان در ایران، رئیس بخش سازمان ملل متحد و مسائل جهانی در وزارت امور خارجه آلمان بود، حالا در مورد به سرانجام رسیدن گفتوگوهای هستهای خوشبین است. او در این گفتوگو بارها اشاره کرد که بهبود روابط ایران و آلمان و در واقع ایران و اروپا کاملا ممکن است؛ گرچه ارتقای روابط اقتصادی را به نهایی شدن توافقی جامع موکول کرد. همین که او به درخواست مصاحبه روزنامهای اقتصادی پاسخ مثبت میدهد، نشانهای است از اهمیت اقتصادی ایران. سفیر آلمان در بخشی از مصاحبه، حجم روابط اقتصادی آلمان با کشورمان را کوچک خواند، اما شاید از سر همین اهمیت اقتصادی ایران بود که بلافاصله تاکید کرد نمیخواهد مناسبات اقتصادی ایران و آلمان را کم اهمیت جلوه دهد. البته در گفتوگوی حدودا یک ساعته ما با ایشان که دیپلماتی بسیار جدی است، بحثهای سیاسی و فرهنگی نیز در کنار مسائل اقتصادی مطرح شد.