کنایه سنگین شهرام جزایری به احمدی‌نژاد

 

او خودش را «یک ایرانی علاقه‌مند به نظام» معرفی می‌کند و می‌گوید غیر از خودش، از کسی گله و شکایتی ندارد. اعتقاد ندارد در حوزه اقتصادی محتاط شده‌است اما تاکید می‌کند، حالا ترجیح می‌دهد به خانواده و فرزندان برسد و در فضای مناسب دیگری، حرف‌هایش را بزند. این زمان مناسب به قول خودش، وقتی ‌است که منشا اثر باشد. برای همین خیلی اعتقادی به گفت‌وگوی چالشی در این روزها ندارد.

در نتیجه، برخلاف هدف‌گذاری اولیه، امکان انجام گفت‌وگوی چالشی فراهم نمی‌شود و فضا به سمت گپ‌وگفت غیرچالشی کشیده می‌شود. در مقایسه با عکس‌های 13سال قبلش، خیلی چاق‌تر شده و چهره‌اش بشاش و شاداب است با همان لبخند معروف. لباس راحت به تن دارد و کتانی پوشیده و با همسر و پسرش آمده ‌است. دیدار ما با شهرام جزایری در دفتر وکیلش محمود علیزاده‌طباطبایی انجام شد و سوال‌های مهم‌تر ماند؛ شاید، برای روزگاری دیگر.

دولت ها نمی توانند مانع افزایش قیمت شوند

^{عباس هوشی  اقتصاددان براین باوراست که حتی دولت با دخالت در قیمت گذاری هم نمی تواند مقدماتی را برای کنترل قیمت ها مهیا کند. این اظهانظر در شرایطی صورت می گیرد که دولت یازدهم تلاش می کند مانعی را در برابر افزایش قیمت ها ایجاد کند. به باور مردان اقتصادی کابینه یازدهم مهار تورم به عنوان یک نیاز اساسی اقتصاد ایران شناخته می شود چراکه طی سال های گذشته تورم، مردم و حتی تولید کنندگان را نیز به شدت تحت فشار قرار داده است. عباس هشی اقتصاد دان در این مورد توضیح می دهد.}

^{به نظر شما ایده اینکه دولت ها در ایران طی سال های گذشته خود را مدافع بخش خصوصی نشان می دادند تا چه اندازه در ترازوی نقد می تواند نمره قبولی بگیرد؟}

^{زمانی که دولت ها در ظاهر خود را حامی بخش خصوصی اقتصاد معرفی کرده و در عمل منافع این بخش را مورد بی توجهی قرار می دهند، نمی توان انتظار داشت که سیاست های اجرایی نیز مسیری غیر از اعمال فشار و تحمیل خواسته ها به بخش واقعی اقتصاد را دنبال کند.}

آیا ایران 135 سال نفت دارد؟

^{یک محقق اقتصاد از دانشگاه استنفورد آمریکا در واکنش به تحلیل شرکت انی ایتالیا از آینده نفت ایران و جهان گفت اعداد و ارقام ارائه شده از سوی این شرکت برپایه نسبت ذخایر به تولید است که هر دو متغیر تغییر می‌کند.}

شرکت انی ایتالیا پیش بینی کرده است ایران تا 135 سال آینده نفت و تا 211 سال دیگر گاز داشته باشد. این محاسبه بر اساس میزان تولید و حجم ذخایر در سال 2013 انجام شده است. برای اطلاع از میزان صحت تحلیل و برآورد شرکت انی ایتالیا و نیز وضعیت آتی منابع زیرزمینی ایران و جهان، مصاحبه­‌ای با محمد مروتی از سوی تسنیم، محقق پسادکتری اقتصاد از دانشگاه استنفورد آمریکا انجام شده که متن آن را در ادامه می خوانید:

به نظر شما ایران برای 135 سال آینده نفت و 2 قرن آینده گاز دارد؟ پیش بینی شما از ذخایر آن چیست؟

مروتی: خیر، متأسفانه چندین اشکال مهم در این اعداد و ارقام وجود دارد. در تحلیلهایی که در مورد صنعت نفت منتشر می­شود معمولا بخشی را به گزارش در مورد «نسبت ذخایر اثبات شده به تولید» اختصاص می­دهند که گه گاه بد تفسیر می­شود.

مصائب ترانزیت کالا در مرزهای کشور

 

 

^{با توجه به اهمیت و موقعیت استراتژیک مسیر ایران در بین کشورهای منطقه برای تبدیل ‌شدن به کریدور بزرگ ترانزیت کالا بنا بر تاکید رئیس‌جمهور چه هزینه و امکانات زیرساختی نیاز است؟ به عبارت دیگر ایران به دلیل قرار گرفتن در مسیر ارتباطی آسیا و اروپا از نظر ترانزیت در جایگاه منحصربه‌فردی در منطقه قرار گرفته و در زمینه برقراری ارتباط بین دو قاره مقرون به صرفه‌ترین مسیر محسوب می‌شود. اما چه مسائلی باعث شده تا نقش ایران به ویژه در چند دهه اخیر نادیده گرفته شود؟ آیا تحریم‌های اقتصادی باعث شده از تبدیل ‌شدن به کریدور بزرگ در عرصه ترانزیت کالا عقب بمانیم یا این مساله ریشه در مشکلات زیرساختی و عدم هماهنگی ارگان‌ها و نهادهای ذی‌ربط در امر ترانزیت کالا دارد. به این بهانه با داوود کشاورزیان معاون وزیر راه و شهرسازی و رئیس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای به‌عنوان مدیر یکی از بخش‌های متولی امر ترانزیت پیرامون چالش‌های ترانزیت کالا به گفت‌وگو پرداختیم.}

فروش پسر 5 ساله برای تهیه خانه

 

پشت خط صدایی شکسته انگار که صدای پیرزنی سالخورده باشد اما سالخورده نبود. ماجرا، قصه فروش کلیه نیست، روایت فروش یک بچه است، یک پسربچه پنج ساله که مادر و پدرش او را به فروش گذاشته‌اند، آگهی کرده‌اند و گوش به زنگ تلفن که چه کسی پسرشان، پسر پنج ساله‌شان را می‌خرد؟

پدر و مادرش، یک زوج زابلی‌اند که پسر‌شان را برای فروش گذاشته‌اند. به این امید که از اجاره‌نشینی خلاص شوند و در مقابل، پسرشان به دست فرد نیکوکاری بیفتد و آینده روشنی داشته باشد. آگهی چند خطی، تکان‌دهنده است اما از آن تکان‌دهنده‌تر، واگذاری یک کودک ٥ساله در ازای یک خانه است، خانه‌ای در زابل. پسرشان را می‌فروشند چون پدر و مادرش، نمی‌توانند از پس هزینه‌های خود و سه فرزندشان بر بیایند، در پرداخت کرایه ماهیانه منزلشان مانده‌اند و نمی‌خواهند هر شب شاهد شب بیداری‌ها و گرسنگی‌های فرزندان دل‌خسته‌شان باشند.

پسرتان را برای فروش گذاشته‌اید؟
برای فروش نه، در ازایش یک خانه می‌خواهیم.

طیب‌نیا: نرخ سود بانکی کاهش می‌یابد

 

وزیر امور اقتصادی و دارایی گفت: نرخ تورم در یک سال آینده به حدود 15 درصد خواهد رسید و بنابر این تورم انتظاری نیز باید به شکل معنی داری کاهش یابد.

 علی طیب نیا در نشست خبری جلسه شورای گفت و گوی دولت و بخش خصوصی در جمع خبرنگاران افزود: این امر سبب می شود تا متغیرهایی همانند نرخ سود و دستمزد با کاهش مواجه شود زیرا با نرخ انتظاری تورم 14 تا 15 درصدی مواجه خواهیم شد.
 
وی گفت: امیدواریم در آینده ای نزدیک از ظرفیت های خالی مانده اقتصادی استفاده مناسب کنیم.

گفت‌وگو با مانموهان سینگ: بازی اقتصاد بین‌المللی بازی قدرتمندان است

^{گفت‌وگو با مانموهان سینگ، معمار اصلاحات اقتصادی هند}

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

^{مانموهان سینگ متولد 1932 و وزیر دارایی دولت ناراسیمها رائو در دهه1990 و همچنین بانی اصلاحاتی است که به آزادسازی اقتصاد هند انجامید و این کشور را از بنیاد تغییر داد. موضوع گفت‌وگو با او درباره تاریخ اصلاحات اقتصادی و سیاستگذاری صنعتی هند، تاثیر جهانی ‌شدن، و نقش دولت در اقتصاد هند است.}

طلا و نفت جهانی چگونه بر شاخص بورس اوراق بهادار تهران اثر می گذارند؟

حمید سپهری کیا تحلیلگر ارشد موسسه مطالعات و پژوهش های اقتصاد ایرانیان عنوان کرد:

 

بورس اوراق بهادار، یک بازار متشکل و رسمی خرید و فروش سهام شرکت­ها بر اساس ضوابط و قوانین خاص است. عوامل زیادی در شکل گیری اطلاعات ودیدگاه­های طرفین بازار و قیمت سهام شرکت­ها موثر است. بخشی از این عوامل داخلی و بخشی نیز ناشی از وضعیت متغیرهایی در خارج از محدوده­ی اقتصاد داخلی است. در این میان، قیمت جهانی نفت به عنوان یک متغیر برونزای قدرتمند، بسیاری از متغیرهای اقتصاد کلان، از جمله شاخص قیمت سهام را میتواند تحت تاثیر قرار دهد. از سوی دیگر، قیمت جهانی طلا نیز به عنوان متغیری با اهمیت در بسیاری از تحولات پولی و مالی بین المللی است (اگر چه این نقش به مرور زمان تا حدودی تقلیل یافته است)

نرخ بالای سود نتیجه انقباض پولی است

 

^{تیمور رحمانی، عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران چندی است که تمرکز خود را بر سیاست‌های پولی بانک مرکزی و مسیر خروج اقتصاد کشور از رکود گذاشته است. او در گفت‌وگویی که با «تجارت فردا» در خصوص وضعیت فعلی نرخ‌های سود بانکی انجام داده، تاکید می‌کند تغییر رویکرد بانک مرکزی در یک سال اخیر و توقف روند سیاستگذاری انبساطی که این بانک پیش از این اتخاذ کرده بود، یکی از عواملی است که به بالا بودن نرخ‌های سود در حال حاضر منجر شده است. او در توضیح بالا بودن نرخ‌های سود، تورم انتظاری را مورد توجه قرار داده و اظهار می‌کند با توجه به مجموعه عوامل اثرگذار فعلی، نرخ تورم انتظاری سال آینده حدود 15 درصد است که به نرخ «واقعی» هفت‌درصدی برای سپرده‌ها و نرخ «واقعی» حداقل 12‌درصدی تسهیلات منجر می‌شود. نرخ‌هایی که به گفته او، هم در تاریخ کشور و هم در سایر کشورها اگر نگوییم بی‌سابقه، کم‌سابقه هستند. به گفته رحمانی، رشد نقدینگی یک سال گذشته ممکن است به خاطر سیاست انبساطی بانک مرکزی نبوده باشد، بلکه در نتیجه فشار شدید فعالان اقتصادی به دلیل نیاز به نقدینگی، سیستم بانکی با ابزارهایی مثل افزایش نرخ سود به سمت رشد ضریب فزاینده پولی حرکت کرده که به رشد نقدینگی منجر شده است. شرایطی که این مدرس اقتصاد کلان، آن را مناسب با وضعیت‌های رکودی در اقتصاد نمی‌داند.}

راغفر: اقتصاد ایران برنامه توسعه ای ندارد

^{با وجود رشد 4.6 درصدی اقتصاد ایران در فصل بهار سال 93، بازهم فعالان بخش خصوصی و حداقل اقتصاددانانی که نگاه بلند مدتی به وضعیت توسعه در کشور ندارند، همچنان در نگرانی آینده اقتصاد قرار دارند. به اعتقاد این گروه اقصاد ایران برنامه توسعه ای مشخصی پیش روی خود ندارد و همین جریان سبب می شود تا در دوره های زمانی مختلف عقب گرد در اقتصاد ایران صورت گیرد. حسین راغفر اقتصاددان در گفت و گوی زیر در این مورد توضیخ می دهد که اقتصاد ایران تا چه اندازه با فضای رقابت پذیری در اقتصاد جهانی فاصله دارد.}

  ^{به نظر شما فاصله ما با فضای توسعه ای چقدر است؟ می دانید که به تازگی گزارش های منتشر شده که نشان می دهد اقتصاد ایران با شاخص های رقابت پذیری فاصله قابل توجهی دارد؟}

^{به فرض نظری هدف اصلی از رقابت پذیری در اقتصاد، اقدامات خصوصی کردن بازار اقتصادی یا تلاش برای ایجاد رقابت در بازار آزاد و تلاش به کارایی بیشتر این حوزه از اقتصاد است. مبنای اصلی رقابت در جامعه ارتقا بهره وری است.}

وزارت اقتصاد از اعتراض‌ها درس بگیرد

^{در چند روز گذشته اعتراض‌هایی در شرکت سنگ‌آهن مرکزی از سوی کارگران این مجموعه نسبت به واگذاری معدن صورت گرفت که دو هفته به طول انجامید و بسیاری از دغدغه‌های مردم شهرستان بافق طی این اعتراض‌ها مطرح شد. مهم‌ترین نگرانی این کارگران معدنی موضوع واگذاری سهام این شرکت معدنی به فولاد خوزستان بود که قرار شده بود 5/28 درصد باقیمانده سهام این معدن به شرکت فولاد خوزستان واگذار شود که حتی مطرح شدن این موضوع عصبانیت اهالی این شهر را برانگیخته و برای احقاق حقوق خود موج اعتراضی را در سطح شهر به راه انداختند. عقب‌ماندگی این شهر به لحاظ توسعه توام با ترس از بیکار شدن کارگران به تجمع و تحصن مردم دامن زد. از آنجا که اصلی‌ترین موضوع این اعتراض‌ها نحوه واگذاری این معدن بود، سراغ مهدی کرباسیان، رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی رفتیم تا چگونگی واگذاری این معدن را روایت کند. او معتقد است اگر واگذاری منطقی باشد نگاه مردم هیچ‌گاه نسبت به خصوصی‌سازی منفی نخواهد شد.}

توبین: کینزی‌های جدید کینزی نیستند

^{گفت‌و‌گوی برایان اسنودون و هوارد وین با جیمز توبین}

 

 

 

 

 

 

 

 

جیمز توبین به سال 1918 در چمپین الینویز به دنیا آمد. وی مدارک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای خود را به ترتیب در سال‌های 1939، 1940 و 1947 از دانشگاه هاروارد کسب کرد و تدریس را در همین دانشگاه از سال 1946 آغاز کرد. در سال 1950 به دانشگاه ییل رفت و تا زمان مرگش در سال 2002، کرسی استادی این دانشگاه را حفظ کرد. برای یک سال و نیم از سال 1961 تا 1962 به واشنگتن رفت و عضو شورای مشاوران اقتصادی رئیس‌جمهوری کندی شد و در سال‌های 1972 تا 1973 نیز به موسسه مطالعات توسعه دانشگاه نایروبی در کنیا رفت.  جیمز توبین یکی از بر‌جسته‌ترین اقتصاددانان کینزی است. او یکی از طرفداران پر و پا قرص سیاست‌های تثبیتی کینزی بود و در صف اول منتقدان پول‌گرایان و کلاسیک‌های جدید بود. او نوآوری‌های مهمی در تئوری اقتصاد کلان و اقتصاد پولی داشته است ضمن آنکه کار‌های مهمی نیز در ارتباط با نوسانات ادواری و رشد اقتصادی انجام داده است. توبین در سال 1981 «برای تحلیل بازارهای مالی و ارتباط آنها با تصمیمات خرج‌کرد، اشتغال، تولید و قیمت‌ها» موفق به دریافت جایزه نوبل اقتصاد شد. مصاحبه ذیل را برایان اسنودون و هوارد وین در دهه 1990 با جیمز توبین به عنوان یک کینزی ارتدوکس انجام داده‌اند.

بالاتر از خطر / محمدحسین کریمی‌پور از وضعیت بحرانی منابع آب می‌گوید

 

 

^{محمدحسین کریمی‌پور، رئیس سابق کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران است. او که نماینده انجمن پسته ایران در هیات نمایندگان اتاق بازرگانی است، علاوه بر دانش آکادمیک و تجربه مدیریتی‌اش، به دلیل تشکلی که از آن می‌آید، آشنایی جامعی با مقوله آب و دشواری‌های تامین منابع آبی دارد. با این حال، کریمی‌پور بیش از آنکه نگران تامین آب برای توسعه کشاورزی باشد، دلواپس اثرات برداشت‌های بی‌رویه از منابع آبی کشور است که به قول خودش «فیوز پرانده است!» او ریشه تکثیر تاسف‌انگیز چاه‌های غیرمجاز را در دولتی شدن مدیریت منابع آب می‌داند که «مردم را از جمعیت‌های بهره‌بردار مسوول به افراد متفرق و لرزانی تبدیل کرد که تلاش می‌کنند تا وقتی آب هست، مقدار بیشتری از آن برداشت کنند». به اعتقاد کریمی‌پور اشتباهات قانونگذاران در سال‌های پس از انقلاب باعث شده این پیام به کشاورزان و غیرکشاورزان داده شود که «هر چاه غیرمجازی، بعد از چند سال می‌تواند مجوز دریافت کند» بنابر‌این، هر کس می‌توانسته دست به حفر چاه‌های غیرمجاز زده است.}

سخنان صریح کرباسچی درباره دولت یازدهم، اقتصاد و سیاست خارجی

روزنامه ابرار گفت‌وگوی مفصلی با کرباسچی انجام داده است که گزیده‌هایی از آن را در زیر می‌خوانید:

- شاید مهم‌ترین مساله‌ای که درباره عملکرد دولت می‌توان به آن اشاره کرد این است که در این یک سال گذشته وضعیت کشور نسبت به گذشته در هیچ زمینه‌ای بدتر نشده است.

- قطعاً وضعیت اقتصاد بهتر شده است. یعنی از نظر تورم و کنترل نقدینگی و رفتن به سمت اشتغالزایی و خروج از رکود امروز وضع ما نسبت به یک سال قبل بهتر شده است.

- طبیعی است عامه مردم این انتظار را دارند که بهبود وضعیت اقتصادی به معنای ارزان شدن همه‌چیز است اما این انتظار در کوتاه‌مدت واقعی نمی‌تواند باشد. مردم باید به شکل مقایسه‌ای اوضاع اقتصادی را ارزیابی کنند. قطعاً سرعت گرانی به اندازه قبل نیست. ممکن است جنسی‌گران شود اما نه به اندازه‌ای که در دو سال گذشته‌گران شد.

اقتصاد سیاسی جهانی شدن ما ایرانیان

 

 ^{محسن رنانی همواره پیشرو بوده است؛ چه آن زمان که نظریه امتناع توسعه را مطرح کرد و چه زمانی که طرح مسائل اقتصادی می‌کرد؛ از پیری اقتصاد گرفته تا انتقاد به هدفمندی، همیشه پای صحبت‌های رنانی در میان بوده است. این استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان که در اتاق بازرگانی ایران، از جهانی‌ شدن و مسائل پیرامونی آن سخن می‌گفت، به سیاق گذشته نقدی از منظر اقتصاد سیاسی بر حکایت جهانی‌ شدن ما ایرانیان رانده و به شدت معتقد است «اگر به موقع، جهانی نشویم، به موقع ایرانی بودن خودمان را هم از دست خواهیم داد».}

بررسی عملکرد و نسخه‌های اصلاح اقتصادی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در گفت‌وگو با جواد شیرازی

 ^{نقد یا بهتر بگویم مخالفتی که همواره روی برخی سیاست‌های اصلاح ساختاری در اقتصاد ایران سایه سنگینی انداخته، نواختن آنها به چوب تشابه با سیاست‌های موجود در نسخه‌های صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی است؛ نسخه‌هایی که از دید مخالفان نتیجه‌ای جز له شدن زیر چرخ‌های توسعه، آشوب و شورش، کم شدن درآمد مردم و آزادسازی بی‌حد و حصر نداشته و کشورهایی که این نسخه‌ها را استفاده کردند جهان‌سومی‌هایی بودند که در جریان تجارت آزاد مستعمره کشورهای توسعه‌یافته شده‌اند. اما این اتهام تا چه اندازه درست است؟ آیا هیچ یک از مخالفان و منتقدانی که این شباهت اتهام‌گونه را فریاد می‌زنند به نمونه‌های مصداقی هم اشاره‌ای می‌کنند؟ واقعاً نسخه‌های صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، دو نهاد اقتصادی جهانی که پس از جنگ جهانی دوم و از دل اجلاس برتون‌وودز برآمدند، چنین هدفی دارند؟}

شرط حل مساله قیمت خودرو

 یکی از این نمایندگان، حمیدرضا فولادگر عضو کمیسیون صنایع است که تاکید می‌کند مساله قیمت خودرو تنها در صورت اصلاح ساختار خودروسازی کشور و رقابت‌پذیر شدن آن، حل خواهد شد. به گفته وی، اعضای کمیسیون صنایع نشست‌های متعددی با اعضای شورای رقابت داشته‌اند، اما به نتیجه خاصی نرسیده‌اند، هرچند گزارشی از روند تعیین قیمت خودروهای داخلی تهیه شده و قرار است هفته آینده در مجلس قرائت شود.
می‌دانم خیلی تمایلی به صحبت در مورد صنعت خودرو و حواشی آن ندارید، اما از آنجاکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تعطیلات تابستانی هستند و در بین همه تماس‌هایی که ما برقرار کردیم، فقط شما پاسخگو بودید، قرعه به نامتان افتاد و...
راستش را بخواهید من به شخصه دیگر از بحث‌های مربوط به خودرو منزجر شده‌ام. مگر در ایران صنعتی به جز «خودرو» نداریم که تا این حد به آن پرداخته می‌شود.

میلتون فریدمن: نظرات من شبیه پوپر است

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

^{گفت‌وگوی زیر، خلاصه‌ای است از گفت‌وگوی مفصلی که نویسندگان کتاب «اقتصاد کلان مدرن»، یعنی اسنودون و وین، با پروفسور فریدمن در سال 1996 در آپارتمان او در سانفرانسیسکو انجام داده‌اند؛ زمانی که وی قصد داشت در کنفرانس سالانه انجمن اقتصاد آمریکا شرکت کند.}

^■■■

^{چه چیزی باعث شد تا شما به اقتصاد علاقه‌مند شوید و بعداً اقتصاددان شوید؟
من در سال 1932 از کالج فارغ‌التحصیل شدم. در کالج من هم اقتصاد خواندم و هم ریاضیات و وقتی از آنجا فارغ‌التحصیل شدم دو بورسیه تحصیلی به من پیشنهاد شد. بورسیه‌های آن زمان مثل حالا جامع و دست و دلبازانه نبود. موسسات تنها حاضر می‌شدند تا شهریه را بپردازند. من بورسیه‌ای برای ریاضیات از دانشگاه براون و اقتصاد از دانشگاه شیکاگو داشتم.}

گفت‌وگو با محمد ستاری‌فر: نقطه شروع توسعه غیرنفتی شدن دولت است

 ^{با چند دقیقه تاخیر وارد دانشکده اقتصاد علامه شدیم و به سالنی که در آن به انتظار ما نشسته بود رسیدیم، او با ماسک به پیشوازمان آمد و ما را به محل برگزاری مصاحبه راهنمایی کرد، چند جزوه و پوشه را روی میز گذاشته بود که یکی از آنها بسته خروج از رکود تورمی بود. او در نقد این بسته مواردی را مطرح و صراحتاً عنوان می‌کند.}