اقتصاددان حامی سمت عرضه اقتصاد
رابرت ماندل در سال 1999 میلادی «به خاطر تحلیلهایش در زمینه سیاست پولی و مالی تحت رژیمهای ارزی گوناگون و همچنین تحلیلهایش در زمینه نواحی ارزی بهینه» موفق به دریافت جایزه یادبود نوبل اقتصاد شد.
اقتصاددان حامی سمت عرضه اقتصاد
زندگی انسانهای مشهور همیشه مورد توجه بوده است. بسیاری از مردم میخواهند بدانند آنها چگونه توانستند به شهرتی وسوسهانگیز دست یابند. به همین دلیل است که آثار روایتکننده زندگی مشاهیر همیشه توجه مردم را برانگیخته است. برندگان جوایز نوبل اقتصاد را شاید بتوان در زمره همین مشاهیر دانست. کتاب «جوایز نوبل اقتصاد» اثری است که دست به مطالعه زندگی علمی برندگان جوایز نوبل اقتصاد زده است. شاید به همین خاطر بهتر بود «برندگان جوایز نوبل اقتصاد» عنوان این کتاب قرار میگرفت. با این همه مولف تلاش کرده است پا را فراتر از روایت زندگی علمی برندگان اقتصاد نوبل بگذارد. به همین علت، در بخش اول بنیاد نوبل و تاریخچه جوایز آن معرفی شده است. تمرکز بیشتر این بخش بر زندگی «آلفرد نوبل» بنیانگذار جایزه نوبل قرار دارد و تقریباً همه پیچ و خم زندگی او بررسی شده است.
تجالینگ کوپمنز (Tijalling Koopmans) در سال 1975 به همراه لئونید کانتروویچ به خاطر " پژوهش های متعدد در زمینه نظریه ی تخصیص مطلوب منابع "، جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد. تلاش های تجالینگ کوپمنز در پایه گذاری سه حوزه اصلی اقتصاد کمّی مدرن مؤثر بوده است. اوّلین حوزه، به برآورد و تخمین آماری پارامترها در مدلهای اقتصادسنجی مربوط می شود. دوّمین حوزه مرتبط با تجزیه و تحلیل فعالیت هاست که برنامه ریزی خطی یکی از شناخته ترین بخش های این حوزه است و سومین حوزه نیز، حداکثرسازی مطلوبیّت و بهینه سازی تخصیص.
منابع را در برمی گیرد.
آشنایی با زندگی تجالینگ کوپمنز
تجالینگ کوپمنز در سال 1910 در خانواده ای از فِریزلَند به شهر گِریولَند نزدیک هیلوِرسام واقع در هلند مهاجرت کرده بودند متولّد شد. در سن 17 سالگی وارد دانشگاه اوترخت شد و اگرچه خیلی جوان بود امّا استعداد عجیبی در ریاضیات داشت. تحصیل در رشته ریاضیات محض را به تنهایی کافی نمی دانست لذا به آموختن در دیگر حوزه های علمی نظیر فلسفه علم پرداخت. در سال های 1932 و 1933 در دو رشته فیزیک و ریاضیات از دانشگاه اوترخت لیساس و فوق لیسانس گرفت و در سال 1936 با درجه دکتری از دانشگاه لیدن فارغ التحصیل شد. لیکن در عمل به اقتصاد و به خصوص اقتصادسنجی تعلق خاطر پیدا کرد.
شطرنج باز
استاد نظریه و تمرین
ژاکوب مارشاک متولد 23 جولای 1898، اقتصاددان آمریکایی است که ملیت اوکراینی داشت و به عنوان پدر اقتصادسنجی شناخته میشود.
ژاکوب مارشاک در کییف به عنوان پسر یک جواهرفروش متولد شد. در طول تحصیلش به حزب سوسیالدموکرات منشویک ملحق شد و به یکی از اعضای انجمن بینالمللی منشویک تبدیل شد. در سال 1918 در جمهوری Terek از جماهیر شوروی، وزیر کار بود و در سال 1919 به آلمان مهاجرت کرد. جایی که در برلین و هایدلبرگ به تحصیل پرداخت. طی سالهای 1922 تا 1926 او یک روزنامهنگار بود و در سال 1928 به موسسهای آلمانی پیوست. او سپس دوباره به انگلستان مهاجرت کرد و به آکسفورد رفت و در دانشکده آمار آکسفورد مشغول به تدریس شد (که توسط بنیاد راکفلر تامین مالی میشد) و در سال 1940 به او اجازه مهاجرت به آمریکا را دادند. پس از تدریس در «مدرسه جدید برای تحقیقات اجتماعی» در سال 1943 او به دانشگاه شیکاگو رفت. در دانشگاه شیکاگو نیز رهبری کمیسیون کوئلس را بر عهده داشت که کنث اَرو نیز عضو دیگر آن بود. مارشاک سپس به دانشگاه ییل رفت و در نهایت در UCLA بازنشسته شد.
طراح چرخه زندگی
مودیلیانی در سال 1985جایزه نوبل اقتصاد را به واسطه دو کار پژوهشی که در کارنامه خود داشت دریافت کرد. اولین پژوهش او در زمینه تجزیه و تحلیلی بود که وی در خصوص رفتار خانوارها به عنوان یک پساندازکننده انجام داده بود و دومین عاملی که در زمینه به دست آوردن جایزه نوبل توسط مودیلیانی نقش داشت، قاعده مودیلیانی - میلر در زمینه سرمایهگذاری شرکتها بود. مودیلیانی به همراه میلر نشان دادند که تحت فروض از پیش تعیینشده، ارزش شرکت، عاملی غیروابسته به نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام است.
آرمانشهر اقتصاد
آلبرت اوت هیرشمن در روز 7 آوریل سال 1915 میلادی در برلین آلمان متولد شد. او یکی از اقتصاددانان بسیار اثرگذار و نویسنده تعداد زیادی کتاب در زمینه اقتصاد سیاسی و ایدئولوژیهای این علم در دنیاست که تالیفاتش بارها تجدید چاپ شده است و نظراتش در مقالات علمی مختلفی مورد استناد قرار گرفته است. اولین و مهمترین حوزه کاری او در علم اقتصاد را میتوان اقتصاد توسعه دانست. او تاکید اصلیاش را در مطالعات حوزه اقتصاد توسعه روی رشد نابرابر اقتصادی گذاشت و بیان کرد به دلیل کمبود تصمیمگیران قدرتمند و عالم اقتصادی در کشورهای در حال توسعه و ناتوانی تصمیمگیران اقتصادی در ایجاد انگیزه کار و فعالیت اقتصادی و بهکارگیری بهینه از منابع طبیعی و منابع انرژی، امکان رشد بهینه اقتصادی با حداکثر توان در این کشورها وجود ندارد. پیشنهاد او برای تغییر این وضعیت ایجاد صنایع بزرگ در کشوری در حال توسعه بود که محصولات تولیدی آنها با صنایع و بنگاههای مختلف در ارتباط باشد و در واقع یا ماده اولیه واحدهای صنعتی زیادی را تامین کند یا برای ساخت آن ماده اولیه با واحدهای صنعتی مختلفی مبادله کالا و پول داشته باشد.
نهم اکتبر 1974 میلادی، خبری شگفتانگیز مخابره شد: «آکادمی سلطنتی علوم سوئد، جایزه یادبود آلفرد نوبل برای علم اقتصاد را به این افراد اختصاص داده است: پروفسور گونار میردال و پروفسور فردریش فون هایک». علت اعطای این جایزه به دو اقتصاددان نامبرده نیز «به دلیل کارهای پیشتازانهشان در زمینه نظریه پول و نوسانات اقتصادی و همچنین به دلیل تحلیلهای نافذشان در مورد پدیدههای به هم وابسته اقتصادی، اجتماعی و نهادی» بوده است. در شگفتانگیز بودن این خبر همین بس که هایک را به عنوان یکی از سردمداران اقتصاددانان مکتب اتریش میدانند و میردال را به عنوان یکی از سردمداران اقتصاددانان مکتب نهادگرایی؛ و کیست آن کس که نداند اختلافات عمیق میان این دو رویکرد اقتصادی را؟ و این شاید به عنوان نقطه آغازی بود برای شگفتیهایی که کمیته نوبل طی سالهای پس از آن آفرید! شگفتیهایی که آخرین آنها به آخرین جایزه نوبل اقتصاد مربوط میشود؛ یعنی جایزه مشترکی که به غیر از لارس هانسن، هم به یوجین فاما اعطا شد و هم به رابرت شیلر.
لافونت طی سالهای 1975 تا 1987 میلادی در اکول پلیتکنیک پاریس تدریس کرد و از سال 1980 تا سال 2004 میلادی نیز استاد اقتصاد مدرسه مطالعات پیشرفته در علوم اجتماعی فرانسه بود. او همچنین از سال 1991 تا 2001 میلادی در دانشگاه تولوز 1 نیز تدریس کرد. در سال 1991 میلادی، موسسه اقتصاد صنعتی تولوز را پدید آورد، که کمی بعد به یکی از برجستهترین مراکز تحقیقاتی علم اقتصاد در اروپا تبدیل شد. لافونت، از سال 2001 میلادی تا زمان مرگش در یکم می سال 2004 میلادی، نخستین دارنده کرسی استادی جان الیوت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی بود (که هماکنون این کرسی در اختیار پروفسور محمدهاشم پسران، اقتصاددان بزرگ ایرانی است). او طی دوران فعالیت علمیاش، 17 کتاب و بیش از 200 مقاله نوشت.
ژان مارسل تیرول متولد نهم آگوست سال 1953 در حومه شهر تروی، در جنوب شرق پاریس در کشور فرانسه است. تیرول پس از دریافت مدرک مهندسی و فارغالتحصیلی از دانشگاه اکول پلیتکنیک (École Polytechnique) در سال 1976 و ادامه تحصیل در دانشگاه دافین پاریس برای دریافت مدرک دکترا از موسسه تکنولوژی ماساچوست (MIT) به آمریکا رفت و در سال 1981 موفق به اخذ این مدرک شد. او تا سال 1984 به عنوان پژوهشگر فعالیت میکرد. از سال 1984 تا 1991 به عنوان استاد مدعو در دانشگاه MIT تدریس میکرد و پس از فعالیت به عنوان استاد و برخی فعالیتهای علمی دیگر در چند دانشگاه و موسسه، تیرول اکنون استاد و رئیس هیاتمدیره بنیاد ژان ژاک لافونت در مدرسه اقتصاد تولوز و مدیر علمی موسسه اقتصاد صنعتی است و هنوز با دانشگاه MIT در ارتباط است. از حوزههای مطالعاتی تیرول 61ساله میتوان به اقتصاد خرد، نظریه بازیها و سازماندهی صنعتی، بانکداری و مالی و اقتصاد و روانشناسی، همچنین زمینههایی مانند پرداخت، صنعت بانکداری و کارمزد کارتهای اعتباری اشاره کرد. او همچنین موفق به اخذ مدارج افتخاری از دانشگاههای متعددی شده است.
نیکلاس گریگوری منکیو اقتصاددان آمریکایی است که در روز سه فوریه سال 1958 میلادی متولد شد. وی که تخصص اصلیاش مطالعه و تحقیق در حوزه اقتصاد کلان است هماکنون ریاست دپارتمان اقتصادی دانشگاه هاروارد را بر عهده دارد و به تدریس در این دانشگاه مشغول است. وی یکی از شناختهشدهترین اقتصاددانان کینزی جدید است و دیدگاههایش تغییرات زیادی را در حوزههای مختلف اقتصادی ایجاد کرده است. او از سال 2003 تا 2005 میلادی رئیس کنسول مشاوران اقتصادی دولت جرج دبلیو بوش بود. در سال 2006 میلادی مشاور اقتصادی میت رامنی شد و تا مسابقات انتخاباتی سال 2012 میلادی به این کار ادامه داد.
لئونید کانتوروویچ (Leonid Kantorovich) به دلیل توسعه برنامهریزی خطی و کاربرد این تکنیک برای مسائل مربوط به تخصیص بهینه منابع در یادها مانده است. وی در زندگی حرفهای خود از روشهای بهینه یابی برای حل مسائل مختلفی استفاده کرد. او در مرحله آخر زندگی حرفهای خود از این روش برای حل مسائل مربوط به پیشرفت فنی نیز بهره برد.
آشنایی با زندگی لئونید کانتوروویچ
لئونید کانتوروویچ در سال 1912 در سن پترزبورگ روسیه به دنیا آمد. زندگی حرفهای وی را میتوان به سه بخش اصلی تقسیم کرد؛ بخش نخست به تحصیلات دانشگاهی، بخش دوم به تدریس و بخش سوم به به پژوهش اختصاص دارد. کانتوروویچ در سن 14 سالگی وارد دانشگاه سن پترزبورگ شد و در سال 1935 دکترای خود را به رشته ریاضیات دریافت نمود. وی در دهه 1930 به تدریس ریاضیات در دانشگاه مشغول بود و در سال 1934 توانست به درجه استادی نایل آید.
«دیوید ریکاردو»، در 18 آوریل 1772 در شهر لندن بدنیا آمد. در دوران جوانی به رموز بازرگانی آشنایی پیدا کرد. پدرش یهودی بود و زمانی که دیوید دین خود را به کاتولیک تغییر داد، روابط بین پدر و پسر تیره شد و ریکاردو از آن پس به دلالی در بورس شهر لندن پرداخت و از فعالیت های تجارتی خود ثروت بسیار زیاد و از کتابهایی که تالیف می کرد شهرت کم نظیری بدست آورد. ریکاردو در 1819 به نمایندگی مجلس عوام انگلستان انتخاب شد.
دیوید ریکاردو در 11 سپتامبر سال 1923 در لندن درگذشت.
آثار
از کتابهای او می توان موارد زیر را نام برد:
- اصول اقتصاد سیاسی
- گرانی قیمت شمش طلا دلیل بر تقلیل اسکناس است
- تاثیر قیمت ناچیز گندم در سود و سرمایه
- پاسخ به ملاحظات تجربی آقای بوزانکه
واقعیت اقتصادی در طول یک دوره معین(ماه، فصل یا سال) ممکن است به صورت تعداد نامحدودی از معاملات بین خریدار و فروشنده نگریسته شود.
اما به منظور تحلیل و بررسی چنین انبوهی از معاملات پیچیده و مفصل برای یکواحد اقتصادی لازم است تا روشهایی برای خلاصه کردن و تجمیع نظاممند چنین واقعیتی که در سطح خرد به طور نامحدودی پیچیده است، اندیشیده شود. یک نظام حسابداری ملی روشی برای رسیدن به ساده سازیها و دید کلی است.
مطلوبیت و اهمیت یک نظام حسابداری با برگشت به مرجع آن برای حضور روش شناسی آن آشکار میگردد. این تکنیک تحلیلی در طول جنگ جهانی دوم ابتدا در انگلستان با الهام کینز مطرح گردید. کینز به عنوان کارشناس خزانهداری با مسائل تامین مالی جنگ دست به گریبان بود. او از توازن بین منابع جاری کل(تولید ناخالص ملی) در طرف عرضه و مصارف کل، سرمایهگذاری و هزینههای جنگ در طرف تقاضا شروع کرد.
نگر فریش (Ragnar A.K. Frisch) به دلیل سهمهای مهم خود در سه حوزه اقتصادسنجی، نظریه اقتصاد پویا و برنامهریزی اقتصادی شهرت یافته است. فریش علاوه بر سهمهای تأثیرگذاری که در سه حوزه فوق از خود به جای گذاشته، کارهای مهم دیگری در حوزههایی از قبیل نظریه رفتار مصرفکننده، نظریه تولید و نظریه حساب درآمد ملی انجام داده است. نکته قابل توجه اینکه تأثیرگذاری ماندگار رنگر فریش در علم اقتصاد در شرایطی صورت گرفته که اکثر کارهای هرگز به زبان انگلیسی منتشر نشده و به زبان نروژی بوده است.